Gevangen in het Nederlands
Deel 5: BNP van een taal

Offeraar       Dewanand
Offercode      wfor1055
Offerdatum     woensdag 25 februari 2004

Go to previous Epage ... Go to next Epage

Tegenwoordig is het bestuderen van de economische activiteit van een land een lucratieve tijdsbesteding. Er zijn talloze organisaties die zich hiermee bezig houden, en het is voor hen voordelig, dat de roulatiesnelheid van het nationale kapitaal steeds sneller verloopt, door het gebruik van supersnelle productie- en analyse machines. Een bekend geloofsproduct van de economen is het "Bruto Nationaal Product" (BNP), dat de sommatie voorstelt van alle legale geldstromen in een nationale economie, gedurende een bepaalde periode. Een toename van het BNP wordt altijd met trots bekend gemaakt, want dan voelen de politici zich gesterkt in hun kennen en kunnen, dankzij de harde cijfers.

Nu is het aardig om eens na te gaan of een taal ook een BNP heeft. Iets als een taal-BNP. Dit kan gedefinieerd worden als de sommatie van alle literaire, zakelijke, officiële en inofficiële teksten van een specifiek taalgebied.

Simpelweg:

Taal-BNP =
sommatie van alle linguistische activiteiten in een afgebakend taalgebied gedurende een bepaalde periode
(eenheden: pagina's, woorden, letters of bytes)

Als het taal-BNP wordt gedeeld door het aantal legale burgers dan ontstaat het taal-BNP per inwoner. Een mooie eenheid hiervoor is het aantal woorden per inwoner.

Als de mensen meer gaan schrijven, dan zal het taal-BNP toenemen, en andersom. In een landje als Nederland is de literaire activiteit heel hoog. Van de 20.000 manuscripten per jaar die alle Nederlanders tezamen schrijven, wordt slechts een fractie openbaar gemaakt. "Van de 12.400.000 Nederlanders van zestien jaar of ouder schrijft 42% in de vrije tijd." (brieven, versjes, dagboeken, verhalen, romans), (bron: Handboek voor schrijvers, Stichting Schrijven, 1998, Amsterdam) Er is haast sprake van literaire overactiviteit, en dat impliceert dat er iets gebeurd is dat drie eeuwen geleden haast ondenkbaar was. Nu vraag ik mij af of verengelsing van de Nederlandse taal een echt zorgwekkend verschijnsel is of niet. Want een taal met een hoog taal-BNP is een springlevende taal, en dat geeft aan dat er veel nagedacht wordt over nieuwe woorden en begrippen. Zodra een vreemd woord (v.b. zuiver leenwoord) geïntroduceerd wordt in de geesteswereld van Nederlandstalige schrijvers, zal het eerst (klakkeloos?) worden geïncorporeerd in hun literaire producties, waarna de vreemde klank zal bezinken, en een bezinning op zal treden op de energetische efficiëntie ervan, tijdens de volgende schrijfronde.

Het BNP van een land doorloopt bepaalde cycli (v.b. kondratieff, presidentiele), en alle deelnemende huishoudingen, zoals gezinnen, bedrijven en overige rechtspersonen, doen eraan mee, en hebben elk hun eigen cyclus. Een bedrijf heeft bijvoorbeeld aandelen en die doorlopen op de beurs een cyclus, die een dag, een week of vele jaren kan duren. Precies zo is het gesteld met het bnp van een taal. Het doorloopt een linguïstische cyclus en deze kan vele decennia beslaan. Woorden, gezegden en tekststijlen zijn voorbeelden van de samenstellende onderdelen van het taal-BNP, en elk van ze heeft een individuele cyclus, die bepaalde taaltrends weergeven. Zuivere woorden doen tijdens elke linguïstische cyclus onveranderd mee. Vreemde woorden met een niet-Nederlandstalig klankbeeld kunnen weliswaar een eerste cyclus (de intro cyclus) overleven, maar kunnen tijdens de volgende fonetisch veranderd worden, omdat het dan gewoon minder energie kost om ze te begrijpen. Dan verandert zo'n woord in een residu woord, die veel meer cycli kan overleven, totdat er een moment komt dat het door de massa geassimileerd wordt, en de laatste fonetische modificatie ondergaat om definitief toe te treden tot het paradijs van de zuivere woorden.

Het komt er feitelijk op neer dat elk vreemd woordje op den duur geassimileerd wordt door het enorme legertje literair actievelingen in Nederland, en dat zo'n woordje onherroepelijk gemodificeerd zal worden, omdat het energieverbruik voor herkenning altijd verschilt, ten opzichte van een zuiver woord. Een taal met een hoog taal-BNP hoeft zich feitelijk weinig zorgen te maken om massa's vreemde woorden, want velen ervan zullen de tweede en derde taalcycli niet zonder kleerscheuren doorkomen.

Linguistische assimilatie van een vreemd woord is feitelijk passief mensenwerk, en kan niet gesimuleerd worden met een mathematisch model, want taalontwikkeling is een discontinu proces. Wij leven nu in een tijdperk waarin elke taal gebombardeerd wordt door vreemde woorden uit diverse vakgebieden, en mensen hebben geen tijd en energie om alles in één taalcyclus te assimileren. Ik geloof dat alle Engelse woorden die nu letterlijk worden toegepast in Nederlandse teksten, na enkele taalcycli gemodificeerd zullen worden tot woorden met een lagere energiewaarde. Voor een taal met een hoog taal-BNP is er dus altijd meer hoop dan voor een dode taal. Latijn is een voorbeeld van een taal met een heel lage waarde van het taal-BNP(praktisch nul), en hierom is er geen ontwikkeling, maar het ergste is misschien wel dat nieuwe begrippen niet meer geassimileerd kunnen worden door de Latijnse moedertaalsprekers, want die zijn feitelijk uitgestorven, en dat is jammer. Een taal leeft en bestaat dankzij de actieve en creatieve moedertaalsprekers, die dus middels hun individuele mentale inspanningen na elke periode het taal-BNP genereren.

Go to previous Epage ... Go to next Epage

Serie: Gevangen in het Nederlands:

1. Gevangen in het Nederlands, deel 1: Inleiding
2. Gevangen in het Nederlands, deel 2: Hindoeisme en het Nederlands
3. Gevangen in het Nederlands, deel 3: Theorie van een volkstaal
4. Gevangen in het Nederlands, deel 4: Taalzuiverheid en energie
5. Gevangen in het Nederlands, deel 5: BNP van een taal
6. Gevangen in het Nederlands, deel 6: Gevangen in het Nederlands
7. Gevangen in het Nederlands, Reacties van lezers(essen)