Home Podium Politiek Religie Hindoeisme Islam Suriname India Liefde Jongeren
Literair Poezie Zeepkist Gastenboek Links Disclaimer Contact

Kritisch Podium Dewanand

Podium

2004 is voor radicale Hindoes
Hindoestaanse Surinamers 2003 - 2004

Offeraar       Dewanand
Offercode      WFOR1035
Offerdatum     dinsdag 16 december 2003 
Gepubliceerd in de Multined (in katern Weekkrant Suriname), 
editie 24 dec- 7 jan 2004, nr 52/01-69/70


In 2003 was de hele Hindoestaanse bevolking in Nederland flink in beweging, constateert Dewanand. Vele nieuwe ontwikkelingen vonden plaats. Er ontstond een groeiend zelfbesef, gepaard gaande met een diepe verbittering, vanwege het trieste lot van hun land- en soortgenoten in Suriname. Desondanks bleef een groot deel van de Hindoestanen kontakt onderhouden met het herkomstland en financiële steun verlenen aan minderbedeelde familieleden. In 2004 zullen radicale Hindoe-organisaties worden opgericht, meent Dewanand.

Afbraak VHP

Een groot deel van de Hindoestanen probeerde de ontmanteling en machtsafbraak van de VHP te verwerken. Sedert de dood van Jagarnath Lachman is de solide basis van deze Hindoestaanse politieke partij totaal ondermijnd, want deze machthebber van de oude garde, heeft na 1975 fanatiek alle talentvolle Hindoejongeren het land uitgejaagd. De andere oude machtsblokken in Suriname werden in 2003 ook afgebroken. Voor de Hindoestanen betekende dit een heroriëntatie op de toekomst en een sterker besef van eenzaam voortbestaan in een totaal taalisolement. De meeste Hindoestanen besloten om te zoeken naar een nieuw levensdoel en probeerden verwoed nieuwe machtsstructuren op te bouwen, om meer vertrouwen te krijgen in de toekomst.

HSFN en Hindoe scholieren vereniging

De oprichting van een redelijk georganiseerde Hindoe Studentenvereniging (HSFN) in 2002 is het bewijs dat er sprake is van een dynamische heroriëntatie op de rol van jonge Hindoestanen in Nederland. De HSFN is nu uitgegroeid tot een overactief landelijk netwerk van jonge Hindoes, die zich heel bewust opstellen en bereid zijn om te strijden voor een eigen onafhankelijke toekomst, ongeacht de rassenhaat en tegenwerking van de blanke Nederlanders. Juist door de toegenomen vreemdelingenhaat (v.b. Pim Fortuin, LPF, achterbaks nazistische VVD) heeft een groot deel van de Hindoe jongeren besloten om radicaal te kiezen voor een professionele profilering, als volwaardige Hindoe in Nederland. Deze ontwikkeling constateer ik ook bij andere Oosterse minderheden, zoals de Turken, Marokkanen en Chinezen.

In 2003 werd een Hindoe Scholieren vereniging opgericht als zusterorganisatie van de HSFN. Een groot voordeel hiervan is, dat hierdoor meer communicatie en samenwerking plaatsvindt tussen de diverse generaties, waardoor de zuiverheid van de hele groep geconserveerd wordt. Er is echter geen sprake van professionalisering, want er is een groot tekort aan getalenteerde bestuurders voor deze twee jonge organisaties. Het is positief dat ook de jonge Hindoestanen besloten hebben om het heft in eigen hand te nemen en onafhankelijker wil worden van de hatelijke blanke meerderheid, die momenteel in smerig neonazistisch vaarwater rondpeddelt.

In feite ben ik voorstander van de oprichting van tientallen sterke Hindoeorganisaties in Nederland, want alleen hierdoor kan de sociale cohesie versterkt worden onder de jongeren. Hoewel bijna zestig procent van de Hindoestanen in Nederland voor honderd procent (genetisch) vernietigd en geassimileerd is, lijkt het erop dat het minieme zuivere restant verwoed strijd om behouden te blijven. In 2003 is de problematiek van de ontwortelde en geassimileerde Hindoestanen meerdere malen belicht in de landelijke media. Helaas constateer ik dat de Hindoestanen zelf niet veel hebben gedaan om het aantal zelfmoorden onder (hoerige) geassimileerde Hindoestaanse meisjes te bestrijden. Ik las op internet zelfs teksten van: "opgeruimd staat netjes", en zelfs, "laat die afgeleefde, moderne Hindoemeisjes maar sterven, dan zijn wij van ze bevrijd." Deze lakse en laffe uitingen van zelfhaat, zelfverachting en zelfdestructie onder Hindoestanen zijn het bewijs dat het hele proces van heroriëntatie nog niet voltooid is. Er is bij een groot deel van de zuivere Hindoestanen behoefte aan een nieuw anker, welke in Surinaamse wateren uitgeworpen moet worden.

De blanken in Nederland werden in 2003 juist racistischer en schreeuwden van alle daken dat de minderheden moeten integreren en er zelf voor moeten betalen. In de blanke media werden zelfs regelmatig berichten gepubliceerd dat de Surinaamse en Antilliaanse vrouwen het beste integreren, want een relatief hoog percentage (60 %) kiest voor een blanke Nederlandse seks- of huwelijkspartner. Dit is het harde bewijs dat het doel van het hele integratiedebat eigenlijk vernietiging en uitbuiting is, want vrijwel elke buitenlandse vrouw die in de armen beland van een Nederlandse maniak, wordt daarna meedogenloos seksueel en emotioneel afgewerkt, misbruikt en te vaak gedumpt als oud, zwart vuil. In feite is dit een vorm van gewelddadige en gedwongen assimilatie en het is triest dat de hoogste politici dit propageren, onder het mom van integratie. Voor de Hindoestaanse gemeenschap is deze seksistische assimilatie al fataal, want vrijwel het grootste deel is al uitgeroeid. De hele Hindoestaanse taalidentiteit is al afgebroken. De traditionele familiebanden zijn grotendeels al weggevaagd en zelfs de hoogstaande Hindoestaanse huwelijksmoraal is totaal geëlimineerd. Het harde bewijs van dit laatste is te zien op de enige Hindoestaanse datingsite, radha.nl, waar het woord (Hindoe)huwelijk niet eens meer genoemd wordt. Soms lijkt het erop dat via radha.nl alle Hindoestaanse meisjes tot openbare seks- en gebruiksobjecten verklaard zijn, voor heel Nederland. De blanke Hollanders loven deze Hindoestaanse zelfdestructie, want dit noemen zij integratie, emancipatie en modernisering. Zij keuren hiermee het hoge zelfmoordcijfer onder Hindoestaanse meisjes goed, want bij integratie moet er (maagdelijk) buitenlands bloed vloeien in een Nederlands bed.

Hindoestaanse Surinamers, vooruitblik 2004

De strijd van de Hindoestanen om een nieuwe ster aan de duistere horizon te vinden, zal volgens mij in 2004 resulteren in de oprichting van een radicale internationale Hindoeorganisatie, die niet zal schromen om kapitaalkrachtige Hindoe nationalisten uit India in te schakelen, om onafhankelijker te worden. De basis hiervan is reeds gelegd door de supersnelle internettechnologie. De internationale informatievoorziening vanuit India is nu reeds geprofessionaliseerd en de Indiase regering heeft zelfs een speciale commissie benoemd voor het herdefiniëren van haar functie voor Indiërs uit de ex-koloniën. Er is een PIO-card naturalisatie verklaring ontwikkeld voor deze afstammelingen, met het doel hun ontworteling en zelfvernietiging te verminderen. Het is onbekend hoeveel Surinaamse Hindoestanen hiervan gebruik maken of dit van plan zijn. Onder jonge Hindoestanen is er wel een toegenomen behoefte om zich te oriënteren op India vanaf 2004, want deze traditionele, democratische Hindoemeerderheids natie gaat vooruit met zevenmijlslaarzen. Een groot deel van de Hindoestanen voelt hierdoor meer zelfvertrouwen, want de superioriteit van de lange, blanke man wordt in hoog tempo afgebroken. Blank-zijn is zelfs in de Verenigde Staten van Amerika niet meer het bewijs van enige superioriteit op technisch of ICT gebied. Indiase software en ICT techneuten zijn nu heel geliefd bij de grootste multinationals, vanwege de hoge kwaliteit en inventiviteit van hun werk.

In 2004 zullen de Hindoestanen moeten opstaan, om zich professioneel en zelfstandig te profileren als een voorbeeldige etnische minderheid, die alleen op zichzelf rekent. In 2004 is de tijd rijp voor een totale reorganisatie van Hindoes in Nederland en Suriname. Door de zogenaamde onafhankelijkheid van 25 november 1975 is de Surinaamse Hindoegemeenschap met bloedig koninklijk papiergeweld in twee bloedende stukken uiteen gescheurd. Den Uyl tekende de toescheidingsovereenkomst en roofde daarmee alle Hindoestaanse vrouwen (en mannen) op Nederlandse bodem. In 2004 moeten de Hindoestanen deze brute (vrouwen)roof op radicale wijze beëindigen en ik geloof dat er in 2003 vele nieuwe leiders gehard zijn, om deze heilige taak te volbrengen, in het belang van alle Surinaamse volkeren, die op dezelfde wijze verkracht en gemarteld zijn door de bloedrode pennen van Den Uyl en het Nederlandse koningshuis.

In 2004 is de maat vol en mijn grootste wens is dat minstens tienduizend Hindoes in Nederland tot de melktanden toe gewapend wakker worden, om Suriname te bevrijden. Hoeveel zin heeft het immers om deze lijdende parel in Zuid-Amerika te verachten? Radicale Hindoes moeten zich bundelen en samenwerken om een nieuwe, vredige basis te leggen voor de vooruitgang van Suriname. Er moet een solide basis geschapen worden om het koloniale juk definitief af te werpen en heel Suriname te bevrijden. De Hindoestanen in Nederland beschikken over de expertise, het talent, de kennis, de mankracht en de internationale (Indiase) netwerken om hun herkomstland te heroveren en een nieuwe vredige toekomst op te bouwen voor alle zuivere Surinaamse volkeren. De Hindoeleiders die zullen opstaan in 2004 moeten niet schromen om de achterban wakker te schudden en te zeggen: "weg met achterbaks neokoloniaal Nederland", "Eigen Surinamers eerst" en "trap de blanke verkrachters van onze vrouwen en kinderen het land uit". Het zijn de Hindoes in Nederland die deze taak hebben, want zij zijn het enige zuivere cultuurvolk uit Suriname met een eeuwenoude beschaving en een steeds sterker wordende etnische identiteit, dankzij de vooruitgang van "Global India"

Er moet hard gewerkt worden door Hindoestanen in Nederland om hun herkomstland (Suriname) te heroveren en massaal te remigreren, want door het geïnstitutionaliseerd neonazisme in heel Europa, zullen zij totaal vernietigd worden in Nederland. Het is beter om de onderlinge verdeeldheid te beëindigen en te kiezen voor bundeling van alle (Surinaamse) krachten, zodat elke gelukkige Surinamer over tien jaar trots kan zijn op de moedige Hindoeleiders van 2004, die kozen voor de bevrijding van hun heilige moederland. Ik hoop persoonlijk dat de andere Surinaamse volkeren in 2004 blind vertrouwen krijgen in het talent, doorzettingsvermogen, kracht en ijver van Hindoes en toenadering zoeken met de Hindoestaanse organisaties, die zich met hart en ziel zullen inzetten om een nieuwe toekomst op te bouwen voor alle strijdende Surinamers. Onverantwoordelijke Surinaamse uitingen van Hindoehaat (columns Raymond Pakira) zijn in dit licht afkeurenswaardig.


Noot
Op grond van het principe van respect voor vreemde volkeren, heb ik besloten om slechts de Hindoestaanse bevolkingsgroep te beschouwen in deze tekst over Suriname. In theorie is de hele stellingname ook van toepassing op de andere zeer gerespecteerde Surinaamse volkeren en overige (niet-blanke) Nederlandse etniciteiten, want er is sprake van een soortgelijke historisch gewortelde sociaal/psychologische problematiek. In de Hindoeïstische religieuze filosofie is het reeds tientallen millennia normaal om andersdenkenden te blijven respecteren en hen zelfs steun te blijven verlenen als zij zich eens hatelijk of moorddadig hebben opgesteld in het verre verleden. Dit is de diepste uiting van mentale flexibiliteit en radicale zelfoverwinningkracht van een Hindoegelovige.



Home Podium Politiek Religie Hindoeisme Islam Suriname India Liefde Jongeren
Literair Poezie Zeepkist Gastenboek Links Disclaimer Contact

Kritisch Podium Dewanand

Podium
Alle rechten voorbehouden; All rights reserved