De nieuwe Nederlandse woorden:
“hsij” en “hsijn”

Offeraar       Dewanand
Offercode      art110
Offerdatum     vrijdag 9 januari 1998

Inhoudsopgave:
1. Inleiding
2. De grammaticale aspekten omtrent “hsij” en “hsijn”
3. Voordelen en voorbeelden van gebruik van “hsij en hsijn”
4. Onderzoek naar andere talen
(Duits, Engels, Italiaans, Hindi, Sanskriet )
5. Conclusie

1. Inleiding

Mijn eigen meeste gebruikte uitleg omtrent deze woorden luidt alsvolgt:

Uitleg “hsij en hsijn”:

Hsij en hsijn zijn recentelijke persoonlijke voornaamwoorden die gebruikt kunnen worden om de respectievelijke begrippen “hij/zij” en “zijn/haar” te vervangen. Genoemde woorden verwijzen dus tegelijkertijd naar een man en een vrouw en kunnen gebruikt worden tijdens het schrijven van wetenschappelijke, technische, politieke, filosofische, sociologische, economische, literaire of religieuze teksten, die door beide geslachten gelezen zullen worden. Het gebruik van alleen “hij” of “zijn” bij algemene verwijzingen lijkt mij niet exact en oneerlijk, omdat vrouwen vaak ook ermee bedoeld worden. Taal leeft, dus daarom is het logisch dat deze nieuwe woorden een volwaardige plaats zullen innemen in de Nederlandse literatuur van de toekomst. Vermeldenswaard is dat het Nederlandse Taalgenootschap, “Onze taal”, zich positief heeft uitgelaten omtrent deze nieuwe woorden, die door mijzelf zijn ontwikkeld. M.i. zijn deze nieuwe woorden een verrijking van de Nederlandse taal en wordt de discriminatie van vrouwen voorgoed opgeheven in de literatuur.

Mijn voornaamste reden om een nieuw persoonlijk voornaamwoord, “hsij”, te ontwikkelen was dus gebaseerd op mijn Hindoeïstische religieuze filosofie. Voor het nieuwe bezittelijk voornaamwoord, “hsijn”, geldt vice versa hetzelfde. Ik streef ernaar dat deze woorden alom gebruikt zullen worden in de Nederlandse literatuur van de nabije toekomst.

2. De grammaticale aspekten omtrent “hsij” en “hsijn”

De schrijfwijze “hij/zij” is m.i. grammaticaal incorrect, omdat het helemaal niet beschreven wordt in de Nederlandse grammatica boeken. Een van deze boeken is bijvoorbeeld: Grammatica Nederlands, door Henriëtte Houët, Prisma boeken, Uitgeverij Het Spectrum, Utrecht, eerste druk 1988. In dit boekje staan zeer veel grammaticale regels omschreven, zelfs officieel incorrecte die in de spreektaal gebezigd worden. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van het woord “hun” voor het onderwerp van de zin, zoals: “Hun zijn niet komen opdagen”.

“Hsijn” is een bezittelijk voornaamwoord, in de derde persoon enkelvoud, dat tegelijkertijd kan verwijzen naar een man of een vrouw. De alom ingeburgerde schrijfwijze “zijn/haar” wordt door dit woord vervangen. Nu is het mogelijk om met een enkel woord deze combinatie te vervangen.

De schrijfwijze “zijn/haar” wordt ook niet genoemd in het aangehaalde grammatica boekje. Het gebruik van het deelteken in de Nederlandse schrijftaal, “/”, is dus grammaticaal incorrect en wordt helemaal niet beschreven in de huidige grammatica boekjes. Juist hierom moet er een taalkundige oplossing gevonden worden voor dit probleem in het Nederlands. De woorden “hsij” en “hsijn” zijn m.i. de oplossing.

3. Voordelen en voorbeelden van gebruik van “hsij en hsijn”

De voordelen van het gebruik van “hsij” en “hsijn” zijn hieronder opgesomd.

Middels een enkel woord kan verwezen worden naar zowel een man als een vrouw. Momenteel gebruikt men over het algemeen alleen “hij” en “zijn”, hetgeen incorrect en niet exact is. Als er ook vrouwen mee bedoeld word moet dit ook zo geschreven worden. Er moet respect zijn voor beide geslachten en er moet rekening worden gehouden met de emancipatie van de vrouw. Vroeger werd er in de schrijftaal helemaal geen rekening gehouden met vrouwen, maar nu doet men dat wel, zodat dit dan ook in de Nederlandse taal tot uiting moet worden gebracht. Ook de taal moet vrouwen respecteren en zich aanpassen aan de huidige sociologische verhoudingen tussen de beide geslachten. Als er bij algemene verwijzingen alleen “hij” en “zijn” wordt gebruikt, worden vrouwen gediscrimineerd en doodgezwegen. Taal mag vrouwen niet discrimineren en dient te evolueren.

De Nederlandse taal evolueert steeds verder en verandert steeds. Het taalgebruik en de spellingsregels van vijftig jaar geleden waren heel anders, want toen waren er heel andere woorden dan nu. Er komen steeds gewone woorden bij. De woorden “hsij” en “hsijn” zijn echter zeer fundamentele nieuwe woorden die nu toegevoegd kunnen worden aan de Nederlandse woordenschat en het belang van deze woorden dient niet onderschat te worden.

Hieronder zal ik tien concrete voorbeelden geven van het gebruik van deze voornaamwoorden in teksten die door mijzelf geschreven zijn. Daarna zal ik enkele voorbeelden geven van onjuiste en oneerlijke verwijzingen uit enkele Nederlandse tijdschriften.

1. Uit art079.doc: (Hindoeïstische religieuze filosofie)
   “Volgens de Hindoeïstische religieuze-filosofie is de mens een beperkt, gebonden en bevoorrecht wezen. Beperkt en gebonden, omdat hsij niet alles kan doen en waarnemen met de natuurlijke vermogens die vanaf de geboorte aanwezig zijn.”

2. “Maar toch zien wij dat de mens nu wel in staat is om deze dingen wel te kunnen doen. Om deze daden mogelijk te maken gebruikt de mens hsijn intelligentie. Het produkt hiervan noemt men nu met een mooi woord technologie.”

3. “De mens kan met hsijn huidige technologie zichzelf reproducerende technische konstrukties (nog??) niet maken.”

4. “Het is voor mij wel een feit dat Altekrea over alle technologische kennis beschikt in dit hele universum. Anders kon Hsij ons en het heelal niet maken.”

5. “Hierdoor heeft een mens het besef dat hsij bestaat en kan nadenken. Zonder bewustzijn zal een mens niet het gevoel hebben dat hsij bestaat. Het bewustzijn is een klein deel van het onderbewustzijn.”

6. “Het atma bestaat dus even lang als Altekrea. Maar het is logisch dat Altekrea nog steeds nieuwe atma’s kan doen ontstaan. Dat vermogen heeft Hsij nog steeds.”

7. Uit art084.doc: (praktische psychologie)
   “Maak iedere dag een klein plannetje en voer deze uit. In het volgend hoofdstuk wordt op een praktische manier gedemonstreerd hoe iemand volgens een dagprogramma struktuur kan brengen in hsijn leven.”

8. “Een mens heeft sociaal kontakt nodig, gedurende hsijn hele leven.”

9. “Als je zelf niet goed kan koken, is het verstandig om dat direkt uit te leggen. Vraag dan of hsij je ermee kan helpen. Vaak is een eenvoudige maaltijd gezelliger.”

10. “Wees maar blij dat dit zo is, want wat zou je doen als iedereen je als hsijn beste vriend(in) zou willen. Dan zou je helemaal geen tijd meer hebben voor jezelf.”

11. “Deze Schepper moest beslist vormloos zijn. Ik probeerde een passende naam te bedenken, maar concludeerde dat Hsij ook geen naam kon hebben.”

Deze genoemde woorden zijn echt een hele taalverrijking voor het Nederlands, omdat een groot intergeslachtelijk probleem nu eens eindelijk voorgoed opgelost word. Taal evolueert steeds verder en het is natuurlijk dat er steeds nieuwe woorden bijkomen, die de taal kunnen verruimen. Taal dient de gedachtenwereld van een volk te weerspiegelen en moet aangepast worden aan de tijdgeest. M.i. zullen deze nieuwe voornaamwoorden, “hsij” en “hsijn”, het Nederlands tot een zeer moderne en futuristische taal maken, dat goed voorbereid de 21ste eeuw binnen treedt.

Oorspronkelijk had de Nederlandse taal drie grammaticale geslachten: mannelijk, vrouwelijk en onzijdig. Het lidwoord voor mannelijke en vrouwelijke woorden is “de”, en dat voor onzijdige woorden is “het”. Naar mannelijke, vrouwelijke en onzijdige woorden werd respectievelijk verwezen met de persoonlijke voornaamwoorden “hij”, “zij” en “het”, en met de bezittelijke voornaamwoorden “zijn”, “haar” en “zijn”.

In het moderne Nederlandse taalgebruik wordt het grammaticaal vrouwelijk geslacht slechts nog toegepast bij woorden die zeer expliciet vrouwelijke personen aanduiden. Bijna alle andere vrouwelijke woorden zijn dus grammaticaal gecastreerd. Naar grammaticaal vrouwelijke woorden die niet naar vrouwelijke personen verwijzen, wordt verwezen met het persoonlijk voornaamwoord “hij” en het bezittelijk voornaamwoord “zijn”. Dit gebeurt zelfs bij woorden die vrouwelijke dieren aanduiden, zoals de koe. De woorden “zij” en “haar” worden dus veel minder gebruikt dan “hij” en “zijn”. Dit wordt door veel Nederlanders zo gevoeld, en als reactie daarop wordt nu vaak naar woorden gerefereerd met de voornaamwoorden “zij” en “haar”, ook als het geen grammaticaal vrouwelijk woord is. De nieuwe voornaamwoorden “hsij” en “hsijn” kunnen deze incorrectie opheffen. Ook het feit dat naar een onzijdig woord met hetzelfde bezittelijk voornaamwoord wordt verwezen als naar een mannelijk woord, kan als een probleem ervaren worden. Het gebruik van “hsijn” kan dit oplossen. Bijvoorbeeld: “Tijdens de jaarlijkse vergadering van het bestuur zal beslist worden wat er gedaan zal worden. Hsijn besluiten staan echter vast.”

Hieronder volgen enkele voorbeelden van incorrecte en discriminerende verwijzingen, waarbij alleen “hij” werd gebruikt.

“Immers, wat zou het leven voor een belegger toch gemakkelijk zijn, als hij vrijwel precies kon voorspellen wanneer een crash plaats gaat vinden.” (Uit tijdschrift “Ups and Downs”, speciale editie van oktober 1997, uitgave van Rabobank) De redactie van dit tijdschrift schreef mij botweg dat het effectenwereldje anno 1997 nog altijd een mannenaangelegenheid is, en dat het gebruik van “hsij” daarom niet nodig is. Zij schreven echter ook dat er ook vrouwen zijn die het blad lezen, hoewel zij dit niet willen uitdrukken in het taalgebruik.

4. Onderzoek naar andere talen (Duits, Engels, Italiaans, )

In andere talen komen er woorden voor die veel overeenkomst hebben met de woorden “hsij” en “hsijn”. Hieronder een kort onderzoek.

Het Duits

De structuur van het Duits wat betreft de persoonlijke en bezittelijke voornaamwoorden komt overeen met die van het Nederlands. Voor het mannelijk, vrouwelijk en onzijdig zijn de lidwoorden respectievelijk “der”, “die” en “das”, de persoonlijke voornaamwoorden “er”, “sie” en “es”, en de bezittelijke voornaamwoorden “sein”, “ihr” en “sein”. In de praktijk houden de Duitssprekenden de grammaticale geslachten wel in ere, en zijn daarbij zeer consequent. Als voorbeeld kan hierbij genoemd worden het woord “Mädchen” (meisje). Grammaticaal is het een onzijdig woord, net als in het Nederlands. Vergelijk “het meisje”, met “das Mädchen”. In het Nederlands wordt naar “het meisje” verwezen met het persoonlijk voornaamwoord “zij”, en het bezittelijk voornaamwoord “haar”, de vrouwelijke vormen dus. In het Duits echter wordt naar “das Mädchen” verwezen met het “es” en “sein” omdat het om een grammaticaal onzijdig woord gaat. Er mag geconcludeerd worden dat er in het Duits (nog) geen equivalente woorden zijn voor “hsij” en “hsijn”.

Het Engels

In het Engels bestaan ook de drie geslachten mannelijk, vrouwelijk en onzijdig. In principe zijn alleen woorden die expliciet mannelijke personen aanduiden, grammaticaal mannelijk, alleen woorden die expliciet vrouwelijke personen aanduiden vrouwelijk, en alle overige woorden onzijdig. Voor alle geslachten wordt het lidwoord “the” gebruikt. Naar mannelijke, vrouwelijke en onzijdige woorden wordt respectievelijk verwezen met de persoonlijke voornaamwoorden “he”, “she” en “it”, en met de bezittelijke voornaamwoorden “his”, “her” en “its”.

In het Engels bestaan evenwel (nog) geen woorden die equivalent zijn met “hsij” en “hsijn”.

Het Italiaans

In het Italiaans bestaan twee grammaticale geslachten, namelijk mannelijk en vrouwelijk. De lidwoorden voor het mannelijk en het vrouwelijk geslacht zijn respectievelijk “il” en “la” en de persoonlijke voornaamwoorden “lui” en “lei”. Voor de derde persoon enkelvoud bestaat er slechts één bezittelijk voornaamwoord, namelijk “suo”. Dit wordt echter wel verbogen:

             mannelijk vrouwelijk
enkelvoud      suo       sua
meervoud       suoi      sue

Een voorbeeld is:

Italiaans: il libro di Massimo         il suo libro
Vertaling: het boek van Massimo        zijn boek

Italiaans: il libro di Alessandra      il suo libro
Vertaling: het boek van Alessandra     haar boek

Italiaans: la macchina di Massimo      la sua macchina
Vertaling: de auto van Massimo         zijn auto

Italiaans: la macchina di Alessandra   la sua macchina
Vertaling: de auto van Alessandra      haar auto

Vertaling: Altekrea is de Allerhoogste. Hsijn macht en Hsijn genade zijn onmetelijk.

Omdat “suo” reeds gebruikt wordt voor zowel “zijn” als “haar”, zal het in het Italiaans geen enkel probleem zijn om het ook voor “hsijn” te gebruiken. Voor het vertalen en het juist interpreteren kan het wel problemen opleveren. Bij het vertalen van het Italiaans naar het Nederlands moet de vertaler weten welk geslacht Altekrea heeft. Dit is niet uit de woorden “Suo” en “Sua” af te leiden. In de Nederlandse zin is het duidelijk dat Altekrea mannelijk of vrouwelijk kan zijn. In de Italiaanse zin is dat echter niet duidelijk. Daar moet het ofwel uit de context duidelijk zijn geworden, of de lezer moet het zelf weten of opzoeken in een woordenboek. Dan zou het Italiaans ook een derde grammaticaal geslacht moeten invoeren, voor woorden of begrippen die dubbelslachtig zijn. In het Italiaans bestaan (nog) geen equivalente voornaamwoorden voor “hsij” en “hsijn”.

Hindi en Sanskriet

Volgens de deskundigen die ik raadpleegde hebben het Hindi en het Sanskriet geen equivalente woorden voor “hsij” en “hsijn”. In deze talen zijn er drie geslachten, mannelijk, vrouwelijk en onzijdig, precies zoals bij het Nederlands en de andere Europese talen.

5. Conclusie

Het kenmerk van een taal is dat het groeit en verder evolueert. Er ontstaan steeds nieuwe woorden in de geschreven en gesproken taal. Ditzelfde geldt voor de Nederlandse taal.

Het heeft lang geduurt voordat vrouwen een volwaardige plaats kregen in de Nederlandse samenleving. M.i. moet dit nu ook in de literatuur geschieden. Bij gebruik van de woorden “hsij” en “hsijn” wordt dit op een bevredigende wijze gerealiseerd. Deze woorden maken het Nederlands tot een futuristische taal en zijn m.i. een fundamentele doorbraak in de relatie van de beide seksen, op het taalkundig vlak. De tijd is er rijp voor.

Bij algemene verwijzingen naar de Schepper (Altecrea) van dit universum in Hindoeistische literatuur is het eigenlijk noodzakelijk om deze nieuwe persoonlijke voornaamwoorden toe te passen, omdat de Schepper in het Hindoeistisch religieus concept vrouwelijk en mannelijk is. Er moet consequent en correct gehandeld worden als men het over de Allerhoogste heeft. Dit is een belangrijk argument van mij geweest om deze nieuwe woorden te ontwikkelen en te implementeren in mijn persoonlijke literatuur en officiele correspondentie.