Deel 5 # 5: Suriname na 2000
Optimalisatie maatschappelijk-politieke leefklimaat

Offeraar       Dewanand
Offercode      wksur008
Offerdatum     zaterdag 23 oktober 1999

Go to previous Epage ...

Heterogeen collectief

Het maatschappelijk leven van een individu in Suriname is in hoge mate gepolitiseerd. Dit is ook een hinderlijke erfenis uit de koloniale tijd, en is het gevolg van de schijndemocratie, die na 1975 is ingesteld. Om zaken grondig te veranderen, is het noodzakelijk dat deze erfenis, geheel wordt vernietigd, zodat men normaal kan leven. Iedere burger moet zichzelf dus depolitiseren, en zich conformeren met hsijn eigen authentieke levensinstelling, zodat traditionele waarden en normen opnieuw worden gedefinieerd, en er een vrije, harmonieuze samenleving kan worden opgebouwd, in Suriname na 2000.

In een multiculturele samenleving is het noodzakelijk dat de integriteit van elk ander mens wordt gerespecteerd en in stand wordt gehouden, hetgeen betekent dat niemand elkaar naar de keel moet staan, vanwege culturele of raciale verschillen. Het existerende individu moet elk ander mens accepteren, en nooit bedreigen of discrimineren, maar juist stimuleren dat de ander, of de vreemdeling, gelukkiger wordt zoals hsij is. Het streven om een bepaald volk uit te roeien, of hen het leven zuur te maken, moet geheel geëlimineerd worden, omdat volgens het holistisch concept van een heterogene samenleving, elke unieke groep, een onmisbaar en verrijkend deel is van het geheel. Dit betekent dat alle identificeerbare groepen, moeten werken om de hele samenleving op te bouwen, en daarbij elk de absolute garantie moeten krijgen van alle andere groepen, dat zij voort mogen bestaan; en tot het einde der tijden in volle glorie zullen existeren, groeien en bloeien.

Het bovenstaande pleidooi heeft diverse consequenties voor de multiculturele Surinaamse samenleving. Om op een opbouwende wijze met elkaar te leven, moet een ieder zich bewust worden van hsijn waarde als individu, en zichzelf erkennen als een onmisbaar deel van het geheel, of het heterogeen collectief. Elkaar afbreken vanwege etnische of desnoods raciale verschillen is daardoor niet juist, en alleen het gevolg van de eigen onmacht om het eigen zelf te accepteren. Mensen die andere groepen niet accepteren, zitten al te vaak met verstoorde historische zelfbeelden, en hebben daardoor te weinig zelfvertrouwen, of zelfacceptatie. Zulke mensen moeten hard werken om hun zelfbeeld op te bouwen, zodat ook zij kunnen groeien tot onmisbare en produktieve burgers van het land. Na onvoorwaardelijke zelfacceptatie, ontstaat bij het individu volautomatisch acceptatie van andersgezinden, oftewel de vreemdelingen. Dit psychologisch proces duurt in de praktijk minimaal een half decennium.

Effectieve democratie in Suriname

Op 25 november 1975 werd een verdeel-en-heers-democratie opgelegd aan het volk van Suriname, waardoor er veel kapitaal en mankracht wegstroomde uit het land, omdat diverse incompetente en racistische politici, het volk horendol maakten. De resultaten van deze schijndemocratie zijn nu duidelijk te voelen, en veroorzaken totale apathie en onmacht bij de meerderheid van de Surinaamse bevolking.

In een echte democratische samenleving moet er een goed ontwikkeld en mondig maatschappelijk middenveld aanwezig zijn, die ervoor zorgt dat de belangen van de vertegenwoordigde groeperingen worden behartigd, en daarbij aan de toekomst denkt van de hele nationale economie. Er is altijd een belangenstrijd, maar het is zeer ongezond om die te kleuren langs raciale omwegen, of te reduceren tot een etnisch getouwtrek. De ontstaansgeschiedenis van de vele Surinaamse volkeren is weliswaar dramatisch en zeer gecompliceerd, maar ik geloof dat dit juist goed is voor de vitaliteit van alle groepen. Elk volk of etnische groep in Suriname zit op een bepaalde manier in een identiteitscrisis, en weet niet goed met de eigen etniciteit om te gaan. Dit probleem is op den duur wreed gepolitiseerd, waardoor er nu geen ruimte meer is, voor groei van de economie, en het bedrijfsleven. Men gunt de ander niets meer, kan op een botte wijze gezegd worden. Men wantrouwt de ander, die vreemd aandoet en zich anders gedraagt.

Vertrouwen in elkaars goedheid is een groeiproces, dat nooit eindigt. Kan bijvoorbeeld een integere Hindoestaanse politicus de belangen van de Creoolse groep behartigen, en hen vertrouwen winnen? Dit vraagstuk illustreert de etnische machtsstrijd in Suriname en het onderling wantrouwen, en verscheurt de hele samenleving, hetgeen heeft geresulteerd in een ontwrichte economie, en ongeloof in de toekomst. Heel triest. Ik kan niemand veranderen, en streef ook niet daarnaar. Een mens moet zichzelf veranderen.

Ik geloof persoonlijk, dat Suriname het beste gebaat is bij besluitvorming via consensus. Dit betekent dat de domme meerderheid, na een stemming, niet alles meer bepaalt, maar dat er net zolang gedebatteerd en geconformeerd wordt, totdat elke groep zich goed voelt, en tevreden gaat slapen. Machtsmisbruik wordt geminimaliseerd bij consensus, en het intellect zegeviert, omdat elk vraagstuk na een nationaal debat wordt opgelost. Via georganiseerde overlegstrukturen worden belangrijke politieke besluiten genomen, waarbij het lange termijn belang centraal moet staan. Bij consensus politiek duurt besluitvorming wat langer.

Het voordeel is echter dat niemand zich meer hoeft in te graven of bang te zijn voor de domme meerderheid, die in Suriname vaak zeer slecht geïnformeerd is, en vaak bekrompen emotionele keuzes maakt in het stemhokje.

Het is vrijwel zeker dat er nieuwe gezichten zullen komen in alle politieke gelederen van Suriname, in de nabije toekomst, en dat er veel zal veranderen. Het is daarbij te hopen dat er dan geregeerd wordt middels nationale referenda, zodat uiteindelijk de juiste visie alles zal bepalen,en het politieke leefklimaat zal optimaliseren. Alleen op deze wijze zal Suriname een multicultureel paradijsje worden, en een excellent voorbeeld zijn voor de hele wereld.

Go to previous Epage ...