WEBpublication BOOK WART0222 / EPAGE 83 of 103

Moord op de vrijheid van het oervolk

Was het verbod van de NVP/CP'86 terecht en heeft de AEL bestaansrecht?

13.3. The Cairo Declaration on Human Rights in Islam, 5 augustus 1990

Our Freedom is our natural right

Offeraar (auteur)   Mr. drs. J.J. v.d. Gulik
Offercode           wart0222
Offerdatum          vrijdag 9 november 2007

Go to previous Epage ... Go to next Epage

Go to Inhoudsopgave: Moord op de vrijheid van het oervolk

De Cairo Declaration, waar het in de brief van 8 juni 2003 om gaat, staat met dagtekening 7 juli 2003 eveneens op de site van de AEL. De belangrijkste passages daaruit:

The Nineteenth Islamic Conference of Foreign Ministers (Session of Peace, Interdependence and Development), held in Cairo, Arab Republic of Egypt, from 9-14 Muharram 1411H (31 July to 5 August 1990), (…). Agrees to issue the Cairo Declaration on Human Rights in Islam that will serve as a general guidance for Member States in the Field of human rights. Reaffirming the civilizing and historical role of the Islamic Ummah which Allah made as the best community and which gave humanity a universal and well-balanced civilization, in which harmony is established between hereunder and the hereafter, knowledge is combined with faith, and to fulfill the expectations from this community to guide all humanity' …

(..)…'Believing that fundamental rights and freedoms according to Islam are an integral part of the Islamic religion and that no one shall have the right as a matter of principle to abolish them either in whole or in part or to violate or ignore them in as much as they are binding divine commands, which are contained in the Revealed Books of Allah and which were sent through the last of His Prophets to complete the preceding divine messages and that safeguarding those fundamental rights and freedoms is an act of worship whereas the neglect or violation thereof is an abominable sin, and that the safeguarding of those fundamental rights and freedoms is an individual responsibility of every person and a collective responsibility of the entire Ummah'
(Zie noot 130* The Cairo Declaration on Human Rights in Islam, 5 augustus 1990. www.ael.nl).

Oftewel vertaald geeft dit,

'De 19e islamitische conferentie van ministers van Buitenlandse zaken (bijeenkomst over vrede, onafhankelijkheid en ontwikkeling), gehouden in Cairo, in de Arabische republiek Egypte, van 31 juli tot 5 augustus 1990), (…). Is het erover eens, dat de Verklaring van Cairo over de mensenrechten binnen de islam wordt gepubliceerd, welke zal dienen als een algemene richtlijn voor de lidstaten op het gebied van de mensenrechten. Hiermee wordt de beschavende en historische rol van de islamitische gemeenschap, die Allah maakte tot de beste gemeenschap en welke de mensheid een universele en goed gebalanceerde beschaving gaf, waarin harmonie werd gevestigd tussen het hieronder en hierna, kennis wordt gecombineerd met geloof en voldaan wordt aan de verwachtingen uit deze gemeenschap om de gehele mensheid te leiden, weer bevestigd'…

(..)…'In het geloof dat fundamentele rechten en vrijheden volgens de islam een integraal deel uitmaken van de islamitische religie en dat niemand het recht zal hebben, wat een kwestie van principes is, om ze geheel of gedeeltelijk af te schaffen, of ze te schenden of te ontkennen, daar het bindende goddelijke bevelen zijn, die zijn opgenomen in de geopenbaarde boeken van Allah en die werden verspreid door de laatste profeet om de voorafgaande goddelijke boodschappen compleet te maken en dat het bewaken van die fundamentele rechten en vrijheden een daad is van godsdienstbeoefening, terwijl de verwaarlozing of schending daarvan een onvergeeflijke zonde is en dat het bewaken van die fundamentele rechten en vrijheden een individuele verantwoordelijkheid is van ieder persoon en een collectieve verantwoordelijkheid van de gehele gemeenschap.'

Het gaat dus bij de islamitische mensenrechten om bindende goddelijke bevelen, waar niet aan getornd mag worden. De mensenrechten op grond van de Verklaring van Cairo zijn opgenomen in ruim 20 artikelen, waarin veelvuldig wordt verwezen naar de sjaria, bijvoorbeeld in de artikel 19, 22 en 23, waarvan de belangrijkste passages hieronder staan. En om er absoluut geen misverstand over te laten bestaan, dat mensenrechten uitsluitend gelden als ze in overeenstemming zijn met de sjaria staat dan nog in de artikelen 24 en 25 te lezen, dat alle rechten en vrijheden in de Verklaring onderworpen zijn aan de sjaria en dat de sjaria de enige bron voor de interpretatie of verduidelijking van de artikelen is.

ARTICLE 19:
'(d) There shall be no crime or punishment except as provided for in the Shari'ah.'

Oftewel vertaald geeft dit,

'(d) Er zal geen misdaad of bestraffing zijn behalve die op grond van de sjaria.'

ARTICLE 22:
'(a) Everyone shall have the right to express his opinion freely in such manner as would not be contrary to the principles of the Shari'ah.'

Oftewel vertaald geeft dit,

'(a) Iedereen zal het recht hebben om zijn mening vrij te uiten op een zodanige wijze, dat die niet in tegenspraak is met de principes van de sjaria.'

ARTICLE 23:
'(b) Everyone shall have the right to participate, directly or indirectly in the administration of his country's public affairs. He shall also have the right to assume public office in accordance with the provisions of Shari'ah.'

Oftewel vertaald geeft dit,

'(b) Iedereen zal direct of indirect het recht hebben om deel te nemen in het bestuur betreffende de publieke aangelegenheden van zijn land. Hij zal ook het recht hebben om in openbare dienst te treden overeenkomstig de bepalingen van sjaria.'

ARTICLE 24:
'All the rights and freedoms stipulated in this Declaration are subject to the Islamic Shari'ah.'

Oftewel vertaald geeft dit,

'Alle rechten en plichten overeengekomen in deze Verklaring zijn onderworpen aan de islamitische sjaria.'

ARTICLE 25:
'The Islamic Shari'ah is the only source of reference for the explanation or clarification of any of the articles of this Declaration'
(Zie noot 131* The Cairo Declaration on Human Rights in Islam, 5 augustus 1990. www.ael.nl)

Oftewel vertaald geeft dit,

'De islamitische sjaria is de enige bron waarnaar verwezen kan worden voor de verklaring of verduidelijking van een artikel in deze Verklaring.'

Door de expliciete verwijzing naar de Verklaring van Cairo en door de daarin opgenomen mensenrechten boven menselijke wetten te stellen blijkt overduidelijk, dat de AEL de mensenrechten, die het gevolg zijn van menselijke wetten en die niet in overeenstemming zijn met de sjaria, niet kan accepteren als mensenrechten. Als de AEL dat wel zegt te doen moet rekening gehouden worden met een opportunistische opstelling waar de AEL gemakkelijk afstand van kan nemen. Bij die menselijke wetten gaat het doorgaans om wetten die tot stand zijn gekomen middels democratische procedures. De AEL wijst die democratische procedures dus feitelijk af.

***

Go to previous Epage ... Go to next Epage

Go to Inhoudsopgave: Moord op de vrijheid van het oervolk