Wetenschappelijke definitie Jood

Offeraar       Dewanand
Offercode      wfor1187
Offerdatum     dinsdag 17 januari 2006
Gepubliceerd in de multikulkrant
De Multikulkrant. Een verrijking voor Nederland

Recentelijk ontving ik een verzoek van een lezer (zie noten) om het begrip Jood wetenschappelijk te definiëren. Doordat ik al vijftien jaar bezig ben met theoretisch onderzoek naar de multiculturele samenleving is het beantwoorden van dit verzoek niet moeilijk. In deze tekst zal de vraag uitgewerkt worden.

Geschiedenis Joden
Een samenvatting van de Joodse geschiedenis is geciteerd uit de website, Het Jodendom. Het hele citaat is onderin opgenomen, met een link naar de originele Epagina. Uit het verslag blijkt dat het eerste echte Joodse rijk omstreeks 1300 voor Christus begon in Palestina, met de uittocht van vele Joodse stammen onder leiding van Mozes. Omstreeks 70 na Christus werd Jeruzalem verwoest en de Joodse diaspora begon. Overal ter wereld ontstonden kleine Joodse gemeenschappen. Na de Joodse Holocaust tijdens het Hitler regime besloten de rijke en militante Joden om met hulp van de geallieerden op gewelddadige wijze het beloofde land te veroveren. Ondanks een dreigende oorlog met de Arabieren werd in 1948 de staat Israël gesticht. Tot op heden accepteren de Arabische landen het niet dat er een sterke Joodse nucleaire staat in het Midden Oosten opgericht is.

Stoffelijk: Wie is een Jood?
Ieder mens met een Joodse moeder is volgens de definities een Jood van geboorte af aan. Het vreemde is echter dat het hele Joodse geloof uitgaat van de mannelijke afstammelingen en vrouwen discrimineert, hoewel alleen Joodse vrouwen ervoor kunnen zorgen dat er nieuwe Joden geboren worden. Dit is eigenlijk niet rechtvaardig en zelfs dubbelzinnig. Een mens die als Jood is geboren, kan dus nooit meer een andere stoffelijke identiteit aannemen. Dit probleem zal nog nader geanalyseerd worden.

Het Joodse gen
In de encyclopedie van het Jodendom staat er een interessante tekst over 'Het verband tussen Kohaniem en DNA, geschreven door Rabbi Yaakov Kleiman. Hier volgen enkele citaten uit deze online teksten.

Citaten uit encyclopedie van het Jodendom
Citaat uit tekst: Het verband tussen Kohaniem en DNA

Volgens de Joodse traditie, gebaseerd op de Tora, zijn alle Kohaniem directe afstammelingen van Aharon. De afstammingslijn van de Kohaniem is patrilineair -- dat wil zeggen, ze werden over geërfd van vader op zoon, zonder onderbreking, over 3.300 jaar, of meer dan 100 generaties.
Dr. Skorecki bedacht: "Volgens de traditie hebben deze Sefardische Kohen en ik een gemeenschappelijke voorvader. Zou die lijn gehandhaafd kunnen zijn sinds Sinaï en gedurende de lange ballingschap van het Joodse volk?" Als een wetenschapper vroeg hij zich af of een dergelijke bewering getest kon worden.
Dr. Skorecki, die een nefroloog is en een top-researcher aan de Universiteit van Toronto en het Rambam Medische Centrum in Haifa, was betrokken bij de doorbraak in moleculaire genetica die een doorbraak betekende in de geneeskunde en de studie van de bio-wetenschappen. Hij was ook op de hoogte van de nieuwe ontwikkelingen in de DNA-analyse voor de studie van de geschiedenis van volken en de diversiteit van volken.
Dr. Skorecki veronderstelde een hypothese: wanneer de Kohaniem afstammen van één man, dan hebben zij een gemeenschappelijk stel genetische merktekens -- een gemeenschappelijk haplotype, namelijk die van hun voorvader, in ons geval van Aharon HaKohen HaGadol.

HOE HET WERKT
Een genetisch kenteken is een variatie in de sequentie van de nucleotiden van de DNA, bekend als een mutatie. Mutaties die in genen plaatsvinden -- een deel van het DNA dat een proteïne codiëert -- veroorzaak doorgaans een gebrek of ziekte en gaat verloren door gebrek aan opvolgende generaties. Echter, mutaties die gevonden worden in zogenaamde "niet-coderende gebieden" van het DNA hebben de neiging te blijven bestaan.

Daar het Y-chromosoom bijna uitsluitend bestaat uit niet-coderende DNA (behalve de genen die de manlijkheid bepalen), heeft het de neiging om mutaties te accumuleren. Daar het wordt doorgegeven van vader op zoon zonder veranderingen, is de genetische formatie van een Y-chromosoom van een man die vandaag leeft, in principe gelijk aan die van zijn manlijke voorvaderen, behalve de zeldzame mutaties die optreden in de loop van de erfelijke lijn.
Een combinatie van deze neutrale mutaties, bekend als haplotype, kan dienen als een genetische handtekening van de man zijn manlijke voorouders. Vrouwelijke genealogieën worden ook bestudeerd door middel van de m-DNA (mitrocondriale DNA), die alleen wordt overgeërfd van de moeder.
Dr. Skorecki trad in contact met Professor Michael Hammer van de Universiteit van Arizona, een vooraanstaande onderzoeker op het terrein van moleculaire genetica en een pionier in de research van Y-chromosomen. Prof. Hammer gebruikt DNA-analyse voor de bestudering van de geschiedenis van volken, hun oorsprong en migratie. Zijn vorig onderzoek hield ondermeer een werk in over de oorsprong van de autochtone Amerikaanse Indianen en de ontwikkeling van het Japanse volk.
Er werd een studie ondernomen om de hypothese te testen. Als er een gemeenschappelijke voorvader zou zijn, dan zouden de Kohaniem een gemeenschappelijk kenmerk moeten hebben dat vaker voorkomt dan in de algemene Joodse bevolking.

In het eerste onderzoek, waarover verslag werd uitgebracht in het respectabele Britse wetenschappelijke tijdschrift Nature (2 januari 1997) werd aan 188 Joodse mannen gevraagd om een aantal cellen uit hun wang te doneren, waarvan hun DNA geëxtraheerd werd voor verdere studie. Deelnemers uit Israël, Engeland en Noord Amerika werden gevraagd of zij zich wilden identificeren als Kohen, Leviet of Israëliet en om hun familieachtergrond te identificeren.
Het resultaten van de analyse van het kenteken van het Y-chromosoom van Kohaniem en niet-Kohanhiem waren inderdaad significant. Een bepaald kenteken (YAP-) werd ontdekt bij 98,5 procent van de Kohaniem maar bij een significant lager percentage bij niet-Kohaniem.

VERDERE BEVESTIGING
In een tweede onderzoek verzamelde Dr. Skorecki met zijn medewerkers meer DNA-monsters en breidde zijn onderzoek uit. Daarbij vonden zij dat een bepaald gebied van zes chromosomen-kentekens gevonden werd in 97 van de 106 Kohaniem die getest werden, waarmee de hypothese van de gemeenschappelijke voorvader bevestigd werd. De collectie van kentekens is bekend geworden onder de naam Cohen Modal Hapoltype (CMH) -- de standaard genetische handtekening van de Joodse priesterfamilie. De kans dat zoiets bij toeval gevonden wordt is kleiner dan 1 op 10.000.

De vondst van een gemeenschappelijke serie van genetische kenmerken in zowel Asjkenazische als Sefardische Kohaniem over de hele wereld is een duidelijke aanwijzing van een oorsprong die terug dateert tot de scheiding van de beide gemeenschappen, ongeveer 1000 jaar geleden. Berekeningen op basis van de variaties van de mutaties bij de Kohaniem van vandaag levert een tijdsbestek van 106 generaties op sedert de voorvaderlijke grondlegger van de lijn, ongeveer 3.300 jaar geleden, ongeveer de tijd van de Uittocht uit Egypte, in welke tijd Aharon geleefd heeft [de Uittocht uit Egypte vond plaats in het jaar 1313 voor de Gewone Jaartelling].
Professor Hammer was niet lang geleden in Israël voor de Joodse Genoom Conferentie. Hij bevestigde dat zijn onderzoekresultaten consistent zijn -- meer dan 80 procent van de Kohaniem die zichzelf als zodanig identificeerden hebben een gemeenschappelijke serie kentekens.
Dat iets minder dan eenderde van de Joodse niet-Kohaniem die getest werden deze kentekens ook hebben, is niet zo verbazingwekkend voor genetici. Jodendom wordt niet genetisch gedefinieerd. Andere Y-chromosomen kunnen de Joodse gene-pool binnenkomen door toetreding van niet-Joden tot het Jodendom of van een niet-Joodse vader. De Joodse status wordt bepaald door de moeder. Stamlidmaatschap wordt bepaald door de vader.

VERBAZINGWEKKENDE STATISTIEKEN
De berekeningen die gebaseerd zijn op de hoge graad van genetische overeenkomst van de Kohaniem van vandaag geven de hoogste "paterniteit-zekerheids" -verhouding als resultaat, die ooit in een bevolking door genetische studie werd vastgesteld -- een wetenschappelijke getuigenis van de familietrouw.
Schrijft Dr. David Goldstein van de Oxford Universiteit:
"Dat meer dan 90 procent van de Kohens dezelfde genetische kenmerken hebben na zulk een lange periode is een getuigenis van de toewijding van de vrouwen van de Kohens over de jaren heen. Zelfs een klein percentage van ontrouw zou een dramatische verlaging van dit percentage tot gevolg hebben gehad. (Science News, 3 oktober 1998)
(einde citaat uit encyclopedie van het Jodendom)

Is de Jood een ras?
Het genetisch onderzoek toont aan dat Joden een apart subras (Cohen Modal Hapoltype (CMH)) zijn en ook zo beschouwd willen worden. Opmerkelijk is dat de nazi-wetenschappers ook op zoek waren naar een Joods gen, zoals de Kohaniem, maar niet beschikten over kennis van het DNA. Een genetische handtekening is natuurlijk iets dat puur stoffelijk is. Hoe zit het met andere factoren die een mens tot een Jood kunnen maken?

Onstoffelijk: Wie is een Jood?
De onstoffelijke dimensies van elk menselijk individu zijn haast oneindig. Jood zijn is ook afhankelijk van onstoffelijke factoren, zoals geloof, identiteit, verbondenheid met Joden, zelfbeeld, gevoel van Jood-zijn, enz. De religieuze dimensie van het Jood zijn komt erop neer dat er Joodse zeta-entiteiten in het bewustzijn actief moeten zijn. Enkele van deze typisch Joodse zeta-entiteiten zijn:

1. Geloof in Jahweh als het enige absolute Godsbeeld.
2. Geloof in de Thora en de Talmoed, als de absolute heilige boeken. Vele teksten uit deze geschriften moeten in het brein een sacrale waarde hebben en zijn dan te identificeren als Joodse zeta-entiteiten.
3. Geloof in Israël als het beloofde en heilige land.
4. Absoluut geloven dat Joden het uitverkoren volk van Jahweh zijn. Het geloof dat Joden hierom superieur zijn, is een logische conclusie van deze Abrahamitische doctrine.
5. Besneden zijn en geloven dat hiermee een heilig verbond met Jahweh getekend is.
6. Geen varkensvlees eten.
7. Alleen kosjer voedsel nuttigen (Kasjroet Joodse spijswetten). Dit is nogal ingewikkeld.
8. Alleen kinderen verwekken met een Joodse vrouw, om raszuivere Joden te doen ontstaan. In wezen is deze gedachte niet veel anders dan het nazistische geloof in de raszuivere 'blonde' Ariërs.
9. Geloven dat elke niet-Jood in feite minderwaard is en niet belangrijk is. Het Jodendom is in feite een binaire doctrine en beschouwd elk ander geloof of religieuze voorstelling als vals, honds, duivels en onwaar. In het Joods fundamentalisme is totale vernietiging van alle niet-Joden feitelijk noodzakelijk, om het koninkrijk van Jahweh te vestigen op aarde. Dit is in wezen een nazistisch getinte doctrine en de oorzaak van vele oorlogen en genociden.

Verband met Christendom en Islam
De basis voor het christelijk geloof werd gelegd in de eerste eeuw, nadat diverse Joodse sekten een bekeringsideologie ontwikkelden en een nieuw heilig boek compileerden, dat de bijbel werd genoemd. In het oorspronkelijke Jodendom uit die tijd kende men het begrip bekering niet, omdat elke Jood geboren moest worden uit een Joodse vrouw. Dit nieuwe geloof ontwikkelde zich tot het christendom en ontpopte zich als een bloedige Abrahamitische doctrine. Hele Germaanse stammen werden uitgemoord en verkracht door deze eerste christenen en deze genocide leidde tot de kerstening van alle Germaanse volkeren op het Europese continent. Het hoogtepunt van dit christelijk (neojodendom) bloedbad was de Holocaust van negen miljoen Germaanse (spirituele) vrouwen, die levend verbrand werden. Opmerkelijk is dat de hedendaagse afstammelingen van deze Germanen dit niet herdenken en het zelfs niet onderwijzen op scholen.

De islam is in wezen ook een soort neojodendom, omdat Mohammed veel kontakten onderhield met geleerde Joden en vele geheime lessen kreeg. Het absolute geloof in Allah (islamitisch enkelvoudig godsbeeld) is regelrecht overgenomen uit de Joodse doctrine en leidde ironisch genoeg, uiteindelijk tot de uitroeiing van vele Joodse stammen. Dit toont aan dat het Jodendom de echte moeder van al het kwaad is van alle Abrahamitische religieuze doctrines. In futuristische (Hindoeïstische of Dewanistische) religiën moet men deze bekrompenheid totaal vernietigen. De mensheid moet immers ook geestelijk evolueren.

Materiele identiteiten
De simpelste basis voor de identiteit van een menselijk wezen of collectief is de materiele manifestatie van de belang hebbenden. Hierbij spelen vele zichtbare zaken een grote rol, zoals huidskleur, neusvorm, haartype, haarkleur, oogkleur, gelaatstrekken, kleding, schoeisel, hoofdbedeksels, enz. Neem eens een voorbeeld. Hoe wordt iemand als neger herkend? Heel simpel, door te kijken naar het kroezig haar, de negroïde gelaatstrekken, platte neus of zwarte huidskleur. Hetzelfde geldt voor de Chinees of de 'blanke'. Dit zijn de materiele identiteiten en hier kan men bijna niets aan veranderen. Het algemeen kenmerk van een materiele identiteit is, dat het verder geen inhoud en betekenis heeft. De materiele wereld is immers volledig leeg en kent geen normen. Een 'blanke' kan denken en geloven wat hsij wilt, maar blijft levenslang een 'blanke'. Hetzelfde geldt voor een Chinees of een neger.

Jood-zijn is in wezen geen absolute materiele identiteit. Om Jood te zijn moet een individu immers ook over Joodse religieuze voorstellingen beschikken en ook daarnaar handelen. Dit is eigenlijk dezelfde problematiek van het Hindoe-zijn. Vele Hindoes geloven dat zij door geboorte Hindoe worden, maar beseffen niet dat het de software in het brein is, dat een mens tot Hindoe maakt. Alle software in het brein van een menselijk wezen is aangeleerd, omdat elk mens zonder enige feitenkennis wordt geboren. Juist hierom is de stellingname waar dat een zuiver materiele identiteit volledig leeg is, omdat het brein van elke baby ook leeg is. Door verder te redeneren kan het inzicht ontstaan, dat een Jood gemaakt moet worden, door opvoeding, onderwijs, conditionering, indoctrinatie, straffen en beloningen. Hetzelfde geldt voor een Hindoe, Jehovah Getuige, Boeddhist, Katholiek, Hervormde christen, Evangelische Broeder, Jainist, Shintoist, Odinist, Asatru, Moslim, enz. Elke religieuze basisidentiteit moet aangeleerd worden, omdat de materiele identiteit leeg is en geheel normloos handelt.

Iemand die niet over enige kennis van het Joodse geloof beschikt en zichzelf toch beschouwd als een Jood door geboorte bedriegt zichzelf dus voor de volle honderd procent, omdat hsij niet meer is dan een leeg, immoreel en normloos stuk bloed, vlees en botten. Deze redenatie geldt voor alle denkbare geloofsidentiteiten.

129.000 google hits: 'ik haat joden'
Een zoekopdracht met google naar de zin 'Ik haat joden' leverde maar liefst 129.000 resultaten, wat opmerkelijk is.

Hier volgt een tekst uit de zoekresultaten:
ISRAEL IS KUT
IK HAAT DIE JODEN WAT ZE ALLEMAAL TEGEN DIE PALESTIJNEN DOEN ZE HEBBEN DAT ZELF OOK MEEGEMAAKT WAAROM HERHALEN ZE DAN DE GESCHIEDENIS.
Bron:

Hier volgt nu een citaat uit mijn ongepubliceerd manuscript: 'Koran: verbieden of herschrijven', hoofdstuk 28:
Nu volgen wat koele cijfers voor geïnteresseerde jodenhaters.
In de Verenigde Staten van Amerika wonen er ongeveer 5,9 miljoen Joden, wat ongeveer drie procent van de bevolking is. Er bestaan nogal wat Joodse gemeenschappen verspreid over de hele wereld:
375.000 in Zuid-Amerika, 95.000 in Australië, 115.000 in Afrika (waarvan 98.000 wonen in Zuid-Afrika), 8.500 in het Verre Oosten, 12.000 in Rusland, 2.500 in het Midden Oosten buiten Israël, 12.000 in Roemenië, 33.000 in Italië, 12.000 in Spanje, 5.600 in Litouwen, 600.000 in Frankrijk, 300.000 in Groot Brittannie, 63.000 in Duitsland en 18.000 in Zweden.
In de volgende steden wonen er meer dan 200.000 Joden: Jeruzalem, Los Angeles, Chicago, Boston, New York, Philadelphia, Miami, London, Parijs en Moskou. In 1980 woonde 25,1 procent van de Joden in Israël. In 2000 veranderde dit percentage in 36,2 procent.

Al deze cijfers geven aan dat er nauwelijks 20 miljoen Joden bestaan op de wereld. Dit is slechts 0,33 procent van de wereldbevolking, wat beslist als muziek in de oren klinkt voor jodenhaters en neonazi's. (einde citaat)

Uit onderzoek blijkt dat slechts vijftig procent van de 5,1 miljoen Joden in Israël gelovig zijn. Joodse vrouwen kunnen vaak geen Joodse man vinden en blijven vaak kinderloos of assimileren in andere culturen. Uit deze cijfers blijkt dat er nauwelijks tien miljoen gelovige Joden rondlopen op onze wereld en dat het hele Joodse geloof bijna uitgeroeid is. Hoeveel zin heeft het dus om een absolute religieuze minderheid te haten? Vanuit Hindoe fundamentalistisch oogpunt gezien is het nutteloos om Joden te haten, omdat het gewoon leidt tot zinsbegoocheling en tijdsverlies.

Om duidelijk te maken wat de Bhagavad Gita zegt over haat, woede en dualiteit citeer ik hier drie verzen uit dit heilige geschrift.

Bhagavad Gita, vers 5.24 Wie innerlijk gelukkig is, innerlijk werkzaam, innerlijk verheugd en innerlijk stralend, is in feite de volmaakte yogi. Bevrijd als hij is, bereikt hij uiteindelijk het Allerhoogste.

Bhagavad Gita, vers 5.25 Wie boven dualiteit en twijfel verheven is en wiens geest innerlijk werkzaam is, wie altijd ijvert voor het welzijn van alle levende wezens en wie vrij is van alle zonden, verwerft zich bevrijding in het Allerhoogste.

Bhagavad Gita, vers 5.26 Wie vrij van woede en alle stoffelijke begeerte is, wie zelfverwerkelijkt is, zich weet te beheersen en voortdurend naar het volmaakte streeft, kan er zeker van zijn dat hij in de zeer nabije toekomst zal worden bevrijd in het Allerhoogste.

Samenvatting en conclusie
Wetenschap is het zoeken naar absolute waarheden en eeuwige axioma's. Een wetenschappelijke definitie van een Jood bestaat hierom uit twee relatieve dimensies.

De eerste dimensie is het stoffelijke oftewel het geboren worden als Jood, na ruim 3300 jaar, minstens 100 generaties geleden en uit een Joodse vrouw. De ontdekking, na systematisch chromosomen onderzoek van een Joodse handtekening binnen een Joodse priesterfamilie, de familie Kohen, leidde tot de genetische collectie kentekens onder de naam Cohen Modal Hapoltype (CMH). Wetenschappers beweren dat de kans dat deze CMH bij toeval gevonden wordt kleiner is dan 1 op 10.000.

Geboren worden als Jood betekent in wezen niets anders dan geboren worden als een leeg vat, omdat een zuivere materiele identiteit niets bevat en hol klinkt. De stoffelijke dimensie van het Jood-zijn is een lege toestand en manifesteert zich vaak als een externe polariserende projectie van de buitenwereld.

De tweede dimensie bestaat uit de oneindigheid van de onstoffelijke manifestatie als Jood, waarbij het noodzakelijk is dat de eerder genoemde Joodse zeta-entiteiten actief en gedefinieerd zijn in het brein en het bewustzijn. Deze tweede dimensie maakt de Joodse geest, identiteit, geloof, zelfbeeld, gevoel, verbondenheid, bestaansruimte en ook de interne projectie als Joods individu, dat zich verbonden voelt met het internationaal Joods collectief. Het totale spectrum van deze onstoffelijke dimensie bepaalt dus voor 99,999 procent het Joods zijn als individu of collectief.

Het metafysisch samenspel en de parapsychologische symbiose van de stoffelijke en de onstoffelijke manifestatie als Joods individu of collectief is uiteindelijk het echte wetenschappelijke criterium om met honderd procent zekerheid vast te stellen of het om echte of valse Joden gaat. Dit onderscheid is echter niet absoluut, maar geheel relatief en rekbaar, volgens een lineaire schaal, met asymptotische grenzen. De ene Jood kan dus meer of minder Jood zijn, dan een willekeurige andere. De standaard jood bestaat niet, maar het neojodendom kan leiden tot een nieuwe en mismaakte onstoffelijke Abrahamitische dimensie, zoals het versplinterde christendom, de islamitische sekten, het Bahai geloof of de Jehovah Getuigen.

Nader onderzoek van het Joods-zijn is noodzakelijk, omdat elke wetenschappelijke definitie in ons heden fouten of halve waarheden bevat en in de toekomst herzien moet worden. Mensen of menselijke collectieven zijn namelijk levende systemen en veranderen altijd in de toekomst door geboorte, groei, bloei, verval en dood of door een (on)bewuste zelfvernietiging.

Noten

Genoteerde vraag reactie voor gastenboek Kritisch Podium Dewanand

Delft, 6 januari 2006

Aan: Home Kritisch Podium Dewanand

Zeer geachte Heer:

Met grote bewondering en belangstelling heb ik uw uiteenzettingen op Internet gelezen.

Hierbij heb ik een vraag: In uw tekst over: "Adolf Hitler is de messias van de Joden" schrijft U dus meerdere malen het woord Joden. Zoudt U zo goed willen zijn hierbij een wetenschappelijke definitie te geven van het woord/begrip Jood (joden) en en ook de wetenschap/discipline waarin tegenwoordig colleges worden gegeven en waar ter plaatse een anthropologische wetenschappelijke definitie van het woord/begrip jood/joden wordt gegeven.

U bij voorbaat dankend,

lleeuw61@hotmail.com
(einde vraag)

Verklarende woordenlijst

Zeta-entiteit: begrip uit de geordende theorie van de liefde. Zeta-liefde is liefde tussen een mens en een onstoffelijk object, dat bij religieuze stelsels als de zeta-entiteit kan worden beschouwd en een sacrale gevoelswaarde heeft in de menselijke psyche. De aanwezigheid van sacrale emoties is een bewijs voor de aanwezigheid van een of andere actieve zeta-entiteit. Elk geloof heeft een nagenoeg uniek stelsel van zeta-entiteiten, die gedefinieerd of ongedefinieerd, en actief of passief, kunnen zijn. In vele religieen worden de zeta-entiteiten visueel voorgesteld door twee- of driedimensionale afbeeldingen. Het geloof in miljarden Engelen is een goed voorbeeld van ongedefinieerde, passieve zeta-entiteiten, in het Christendom, de Islam en het Jodendom. Het Hindoeïsme is een voorbeeld van een religie met vele miljoenen (ongeveer 30 miljoen) gedefinieerde zeta-entiteiten, zoals bijvoorbeeld: Krishna, Altecrea, Shiva, Laxmi, Durga Maata, Hanuman, Brahman, Kali, Vishnu, enz.

Bronnen op internet

Het Jodendom

Sjema Jisrael, Hoor Israel. Encyclopedie van het Jodendom.

Het leven van Adolf Hitler

Mein Kampf online

Citaten over Jodendom

Bron Website: Het Jodendom

Ontstaan
Ontstaan in het nabije-oosten, op een woelig trefpunt van culturen. De eerste aartsvader, Abraham, kwam uit Ur (het huidige Iran). Een deel van de stammen verbleef lange tijd in Egypte. Rond 1300 v.Chr. volgde onder het leiderschap van Mozes de terugtocht naar Palestina. De Israëlieten werden ter plaatse steeds machtiger, getuige de instelling van het koningschap onder Saul. David en Salomon waren zijn opvolgers. Het rijk splitse zich later in een noordelijk deel (Israël) en een zuidelijk deel (Juda).
In 722 v.Chr. wordt Israël bezet door de Assyriers en in 586 v.Chr. valt Juda voor de Babyloniërs. De tempel bestaat niet meer. Een dramatische maar betekenisvolle tijd breekt aan, de Babylonische gevangenschap, waarin het volk geestelijk op de been wordt gehouden door de profeten (Jesaja).
Na de Babyloniërs komen de Perzen. De joden keren (gedeeltelijk) terug naar Palestina en de tempel wordt herbouwd. Na de Grieken komen de Romeinen als nieuwe overheersers. Jeruzalem wordt in 70 na Chr. Belegert en de tempel verwoest. De joden raken verspreid over het Romeinse rijk (de diaspora) waar ,in later tijden, nieuwe verbanningen (Spanje, Potugal) en progroms (Midden- en Oost Europa) voor diepe treurnis zorgen. De synagoge wordt voortaan de plaats van samenkomst en beleving van de godsdienst.
De holocaust betekent een nieuwe slag voor het jodendom. Een geheel nieuwe situatie ontstond met de stichting van de staat Israël in 1948. Voor het eerst sinds 19 eeuwen hebben de joden hiermee weer een eigen huis.

God en goden
Het is opmerkelijk dat de Joodse volk, omgeven door zoveel volkeren die meer goden kenden, toch altijd heeft vastgehouden aan de ene God, in medeklinkers JHWH, aanvankelijk zonder daarmee andere (mindere) goden voor andere volkeren uit te sluiten. Pas na de ballingschap is er consequent sprake van één God.
In de religieuze wereld van de oudheid staat het Joodse volk geheel alleen in z'n beleving van de ene en persoonlijke Macht die enerzijds ver boven het menselijke is verheven maar anderzijds toch met de mensen en hun geschiedenis bezig is.

Heilige boeken
De bijbel (van biblia=boeken), van de joden, de Tenach, kwam tot stand gedurende een lange periode en kent een grote verscheidenheid in literaire vorm (geschiedschrijving, lofzang, spreuken).
De Thora (de "Wet") bevat de vijf oudste boeken (Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium), waarvan de oudste gedeelten nog op Mozes terug gaan. Van later datum zijn de boeken van de Profeten en de Psalmen. Rond 100 na Chr. groeide de behoefte om de boeken van de bijbel goed vast te leggen, ook als reactie tegen de nieuwe sekte van de Christenen die er immers ook gebruik van maakten. De grens werd gelegd bij de boeken die er al voor 500 v.Chr. geschreven waren (waarmee er een kloof ontstond met de Christengemeenten die ook later ontstane Joodse boeken erkenden).
De historische commentaren op de Joodse bijbel zijn verzameld in de Talmoed.

Leer
Er is één God die aan het begin en het einde staat van de schepping. De mens wordt op zijn daden aangesproken, God beloont het goede en straft het kwade.
De Thora bevat de openbaring en leefregels voor het volk. Eens zal er een Messias komen die het Joodse volk terugvoert naar het beloofde land (wat hier letterlijk opgevat moet worden).
Onreine zaken dienen vermeden te worden (bloed, menstruerende vrouw, sperma, niet kosjer eten, varkens).

Leefregels
De leefregels zijn samengevat in de 'Tien geboden' zoals deze aan Mozes zijn gegeven en door hem op de twee stenen tafelen zijn vastgelegd (te vinden in Exodus, Leviticus en Deuteronomium).
Daarnaast staan er met name in Leviticus een groot aantal, vaak zeer precieze voorschriften voor de sociale omgang, de voedselbereiding, de hygiëne, enz. waaraan de wettische Jood zich heeft te houden.

Richtingen
Door alle tijden heen heeft het jodendom bepaalde stromingen gekend. Rond het begin van onze jaartelling waren er bv. de bekende Farizeeën (de chassidische of vrome sekte binnen het Jodendom), de Sadduceeën (een groep rond de priesters van hogere rang), de Essenen (chassidisch en in afzondering levend) en de Samaritanen (een verwant volk dat zich niet geheel aan de Wet hield).
Na de verwoesting van de tempel door de Romeinen en de tweede verstrooiing leefden de Joden verspreid in de diaspora (= verspreide gebieden).
In het huidige jodendom zijn zeer vrijzinnige groepen te vinden (met name in de USA), naast zeer orthodoxe groeperingen als de Chassidiem (de in zwart geklede mannen met ongeknipte haren). Het Chassidisme (ontstaan in de Oekraïne in de 18e eeuw) is een volkse en mystieke richting die de verwachting van de Messias ziet als actieve heiliging van het leven hier en nu. In het oosten ontwikkelde zich begin deze eeuw een nieuwe nationalistische richting die leidde tot het Zionisme, dit is het streven om alle Joden te verenigen op historische grond, Palestina.
In het huidige Israël leven de Chassidiem, de vrijzinnige joden en een grote groep volledig gesaeculariseerde (= 'ontkerkelijkte') Joden onder de nodige spanningen tezamen.

Organisatie
Er is geen overkoepelende organisatie. Men spreekt wel van Opperrabbijnen maar deze zijn toch slechts het hoofd van een landelijke of plaatselijke groep joden.

Feestdagen en eredienst
De joodse kalender gaat terug op die van de Babyloniërs en kent twaalf maanden. De grote feestdagen zijn:
Jom Kipoer, de Grote verzoendag
Soekot, het Loofhuttenfeest
Channoeka, het feest van de inwijding van de tempel
Poeriem, de herinnering aan de geschiedenis rond Esther en Mordechaï
Pesach, de herdenking van de uittocht uit Egypte
De eredienst (in de Hebreeuwse taal) speelt zich af in de synagoge en is een dienst van het woord.

Enkele teksten uit de Joodse bijbel
"Hoor Israël, de Heer is onze God, de Heer is één. Gij zult de Heer uw God liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw kracht" (uit Deuteronomium).
"Toen sprak God al de woorden die hier volgen. Ik ben Jahweh, uw God die u heeft weggeleid uit Egypte, het slavenhuis. Gij zult geen andere Goden hebben ten koste van Mij. Gij zult geen Godenbeelden maken , geen afbeelding van enig wezen boven in de hemel, beneden op aarde of in de wateren onder de aarde ... Gij zult de naam van Jahweh uw God niet lichtvaardig gebruiken, want Jahweh laat degenen die zijn naam lichtvaardig gebruiken niet ongestraft. Denk aan de sabbat, die moet voor u heilig zijn. Zes dagen kunt gij werken en alle arbeid verrichten. Maar de zevende dag is de sabbat voor Jahweh uw God…." (uit Exodus, in andere versie ook in Leviticus).

***