|
Home
Podium
Politiek
Religie
Hindoeisme
Islam
Suriname
India
Liefde
Jongeren
Literair
Poezie
Zeepkist
Gastenboek
Links
Disclaimer
Contact
Kritisch Podium DewanandPodium
2004 is voor radicale Hindoes
Hindoestaanse Surinamers 2003 - 2004
Offeraar Dewanand
Offercode WFOR1035
Offerdatum dinsdag 16 december 2003
Gepubliceerd in de Multined (in katern Weekkrant Suriname),
editie 24 dec- 7 jan 2004, nr 52/01-69/70
In 2003 was de hele Hindoestaanse bevolking in Nederland
flink in beweging, constateert Dewanand. Vele nieuwe ontwikkelingen vonden
plaats. Er ontstond een groeiend zelfbesef, gepaard gaande met een diepe
verbittering, vanwege het trieste lot van hun land- en soortgenoten in Suriname.
Desondanks bleef een groot deel van de Hindoestanen kontakt onderhouden
met het herkomstland en financiële steun verlenen aan minderbedeelde familieleden.
In 2004 zullen radicale Hindoe-organisaties worden opgericht, meent Dewanand.
Afbraak VHP
Een groot deel van de Hindoestanen probeerde de ontmanteling en machtsafbraak
van de VHP te verwerken. Sedert de dood
van Jagarnath Lachman is de solide basis van deze Hindoestaanse politieke
partij totaal ondermijnd, want deze machthebber van de oude garde, heeft
na 1975 fanatiek alle talentvolle Hindoejongeren het land uitgejaagd. De
andere oude machtsblokken in Suriname werden in 2003 ook afgebroken. Voor
de Hindoestanen betekende dit een heroriëntatie op de toekomst en een sterker
besef van eenzaam voortbestaan in een totaal taalisolement. De meeste Hindoestanen
besloten om te zoeken naar een nieuw levensdoel en probeerden verwoed nieuwe
machtsstructuren op te bouwen, om meer vertrouwen te krijgen in de toekomst.
HSFN en Hindoe scholieren vereniging
De oprichting van een redelijk georganiseerde Hindoe Studentenvereniging
(HSFN) in 2002 is het bewijs dat er sprake is van een dynamische heroriëntatie
op de rol van jonge Hindoestanen in Nederland. De HSFN is nu uitgegroeid
tot een overactief landelijk netwerk van jonge Hindoes, die zich heel bewust
opstellen en bereid zijn om te strijden voor een eigen onafhankelijke toekomst,
ongeacht de rassenhaat en tegenwerking van de blanke Nederlanders. Juist
door de toegenomen vreemdelingenhaat (v.b. Pim Fortuin, LPF, achterbaks
nazistische VVD) heeft een groot deel van de Hindoe jongeren besloten om
radicaal te kiezen voor een professionele profilering, als volwaardige Hindoe
in Nederland. Deze ontwikkeling constateer ik ook bij andere Oosterse minderheden,
zoals de Turken, Marokkanen en Chinezen.
In 2003 werd een Hindoe Scholieren vereniging opgericht als zusterorganisatie
van de HSFN. Een groot voordeel hiervan is, dat hierdoor meer communicatie
en samenwerking plaatsvindt tussen de diverse generaties, waardoor de
zuiverheid van de hele groep geconserveerd wordt. Er is echter geen sprake
van professionalisering, want er is een groot tekort aan getalenteerde
bestuurders voor deze twee jonge organisaties. Het
is positief dat ook de jonge Hindoestanen besloten hebben om het heft
in eigen hand te nemen en onafhankelijker wil worden van de hatelijke
blanke meerderheid, die momenteel in smerig neonazistisch vaarwater rondpeddelt.
In feite ben ik voorstander van de oprichting van tientallen
sterke Hindoeorganisaties in Nederland, want alleen hierdoor kan de sociale
cohesie versterkt worden onder de jongeren. Hoewel bijna zestig
procent van de Hindoestanen in Nederland voor honderd procent (genetisch)
vernietigd en geassimileerd is, lijkt het erop dat het minieme zuivere
restant verwoed strijd om behouden te blijven. In 2003 is de problematiek
van de ontwortelde en geassimileerde Hindoestanen meerdere malen belicht
in de landelijke media. Helaas constateer
ik dat de Hindoestanen zelf niet veel hebben gedaan om het aantal zelfmoorden
onder (hoerige) geassimileerde Hindoestaanse meisjes te bestrijden.
Ik las op internet zelfs teksten van: "opgeruimd staat netjes", en zelfs,
"laat die afgeleefde, moderne Hindoemeisjes maar sterven, dan zijn wij
van ze bevrijd." Deze lakse en laffe uitingen van zelfhaat, zelfverachting
en zelfdestructie onder Hindoestanen zijn het bewijs dat het hele proces
van heroriëntatie nog niet voltooid is. Er is bij een groot deel van de
zuivere Hindoestanen behoefte aan een nieuw anker, welke in Surinaamse
wateren uitgeworpen moet worden.
De blanken in Nederland werden in 2003 juist racistischer
en schreeuwden van alle daken dat de minderheden moeten integreren en
er zelf voor moeten betalen. In de blanke media werden zelfs regelmatig
berichten gepubliceerd dat de Surinaamse en Antilliaanse vrouwen het beste
integreren, want een relatief hoog percentage (60 %) kiest voor een blanke
Nederlandse seks- of huwelijkspartner. Dit
is het harde bewijs dat het doel van het hele integratiedebat eigenlijk
vernietiging en uitbuiting is, want vrijwel elke buitenlandse vrouw die
in de armen beland van een Nederlandse maniak, wordt daarna meedogenloos
seksueel en emotioneel afgewerkt, misbruikt en te vaak gedumpt als oud,
zwart vuil. In feite is dit een vorm van gewelddadige en gedwongen
assimilatie en het is triest dat de hoogste politici dit propageren, onder
het mom van integratie. Voor de Hindoestaanse gemeenschap is deze seksistische
assimilatie al fataal, want vrijwel het grootste deel is al uitgeroeid.
De hele Hindoestaanse taalidentiteit is al afgebroken. De traditionele
familiebanden zijn grotendeels al weggevaagd en zelfs de hoogstaande Hindoestaanse
huwelijksmoraal is totaal geëlimineerd. Het harde bewijs van dit laatste
is te zien op de enige Hindoestaanse datingsite, radha.nl, waar het woord
(Hindoe)huwelijk niet eens meer genoemd wordt. Soms
lijkt het erop dat via radha.nl alle Hindoestaanse meisjes tot openbare
seks- en gebruiksobjecten verklaard zijn, voor heel Nederland. De
blanke Hollanders loven deze Hindoestaanse zelfdestructie, want dit noemen
zij integratie, emancipatie en modernisering. Zij keuren hiermee het hoge
zelfmoordcijfer onder Hindoestaanse meisjes goed, want bij integratie
moet er (maagdelijk) buitenlands bloed vloeien in een Nederlands bed.
Hindoestaanse Surinamers, vooruitblik 2004
De strijd van de Hindoestanen om een nieuwe ster aan
de duistere horizon te vinden, zal volgens mij in 2004 resulteren in de
oprichting van een radicale internationale Hindoeorganisatie, die niet
zal schromen om kapitaalkrachtige Hindoe nationalisten uit India in te
schakelen, om onafhankelijker te worden. De basis hiervan is reeds
gelegd door de supersnelle internettechnologie. De internationale informatievoorziening
vanuit India is nu reeds geprofessionaliseerd en de Indiase regering heeft
zelfs een speciale commissie benoemd voor het herdefiniëren van haar functie
voor Indiërs uit de ex-koloniën. Er is een PIO-card naturalisatie verklaring
ontwikkeld voor deze afstammelingen, met het doel hun ontworteling en
zelfvernietiging te verminderen. Het is onbekend hoeveel Surinaamse Hindoestanen
hiervan gebruik maken of dit van plan zijn. Onder jonge Hindoestanen is
er wel een toegenomen behoefte om zich te oriënteren op India vanaf 2004,
want deze traditionele, democratische Hindoemeerderheids natie gaat vooruit
met zevenmijlslaarzen. Een groot deel van de Hindoestanen voelt hierdoor
meer zelfvertrouwen, want de superioriteit van de lange, blanke man wordt
in hoog tempo afgebroken. Blank-zijn is
zelfs in de Verenigde Staten van Amerika niet meer het bewijs van enige
superioriteit op technisch of ICT gebied. Indiase software en ICT techneuten
zijn nu heel geliefd bij de grootste multinationals, vanwege de hoge kwaliteit
en inventiviteit van hun werk.
In 2004 zullen de Hindoestanen moeten opstaan, om zich professioneel
en zelfstandig te profileren als een voorbeeldige etnische minderheid,
die alleen op zichzelf rekent. In 2004 is de tijd rijp voor een totale
reorganisatie van Hindoes in Nederland en Suriname. Door
de zogenaamde onafhankelijkheid van 25 november 1975 is de Surinaamse
Hindoegemeenschap met bloedig koninklijk papiergeweld in twee bloedende
stukken uiteen gescheurd. Den Uyl tekende de toescheidingsovereenkomst
en roofde daarmee alle Hindoestaanse vrouwen (en mannen) op Nederlandse
bodem. In 2004 moeten de Hindoestanen deze brute (vrouwen)roof op radicale
wijze beëindigen en ik geloof dat er in 2003 vele nieuwe leiders gehard
zijn, om deze heilige taak te volbrengen, in het belang van alle Surinaamse
volkeren, die op dezelfde wijze verkracht en gemarteld zijn door de bloedrode
pennen van Den Uyl en het Nederlandse koningshuis.
In 2004 is de maat vol en mijn grootste
wens is dat minstens tienduizend Hindoes in Nederland tot de melktanden
toe gewapend wakker worden, om Suriname te bevrijden. Hoeveel zin
heeft het immers om deze lijdende parel in Zuid-Amerika te verachten?
Radicale Hindoes moeten zich bundelen en samenwerken om een nieuwe, vredige
basis te leggen voor de vooruitgang van Suriname. Er moet een solide basis
geschapen worden om het koloniale juk definitief af te werpen en heel
Suriname te bevrijden. De Hindoestanen in Nederland beschikken over de
expertise, het talent, de kennis, de mankracht en de internationale (Indiase)
netwerken om hun herkomstland te heroveren en een nieuwe vredige toekomst
op te bouwen voor alle zuivere Surinaamse volkeren. De Hindoeleiders die
zullen opstaan in 2004 moeten niet schromen om de achterban wakker te
schudden en te zeggen: "weg met achterbaks neokoloniaal Nederland", "Eigen
Surinamers eerst" en "trap de blanke verkrachters van onze vrouwen en
kinderen het land uit". Het zijn de Hindoes in Nederland die deze taak
hebben, want zij zijn het enige zuivere cultuurvolk uit Suriname met een
eeuwenoude beschaving en een steeds sterker wordende etnische identiteit,
dankzij de vooruitgang van "Global India"
Er moet hard gewerkt worden door Hindoestanen
in Nederland om hun herkomstland (Suriname) te heroveren en massaal te
remigreren, want door het geïnstitutionaliseerd neonazisme in heel Europa,
zullen zij totaal vernietigd worden in Nederland. Het
is beter om de onderlinge verdeeldheid te beëindigen en te kiezen voor
bundeling van alle (Surinaamse) krachten, zodat elke gelukkige Surinamer
over tien jaar trots kan zijn op de moedige Hindoeleiders van 2004, die
kozen voor de bevrijding van hun heilige moederland. Ik hoop persoonlijk
dat de andere Surinaamse volkeren in 2004 blind vertrouwen krijgen in
het talent, doorzettingsvermogen, kracht en ijver van Hindoes en toenadering
zoeken met de Hindoestaanse organisaties, die zich met hart en ziel zullen
inzetten om een nieuwe toekomst op te bouwen voor alle strijdende Surinamers.
Onverantwoordelijke Surinaamse uitingen van Hindoehaat (columns Raymond
Pakira) zijn in dit licht afkeurenswaardig.
Noot
Op grond van het principe van respect voor vreemde
volkeren, heb ik besloten om slechts de Hindoestaanse bevolkingsgroep te
beschouwen in deze tekst over Suriname. In theorie is de hele stellingname
ook van toepassing op de andere zeer gerespecteerde Surinaamse volkeren
en overige (niet-blanke) Nederlandse etniciteiten, want er is sprake van
een soortgelijke historisch gewortelde sociaal/psychologische problematiek.
In de Hindoeïstische religieuze filosofie is het reeds tientallen millennia
normaal om andersdenkenden te blijven respecteren en hen zelfs steun te
blijven verlenen als zij zich eens hatelijk of moorddadig hebben opgesteld
in het verre verleden. Dit is de diepste uiting van mentale flexibiliteit
en radicale zelfoverwinningkracht van een Hindoegelovige.
Home
Podium
Politiek
Religie
Hindoeisme
Islam
Suriname
India
Liefde
Jongeren
Literair
Poezie
Zeepkist
Gastenboek
Links
Disclaimer
Contact
Kritisch Podium DewanandPodium
Alle rechten voorbehouden; All rights reserved
|
|