WEBpublication BOOK WART0222 / EPAGE 103 of 103

Moord op de vrijheid van het oervolk

Was het verbod van de NVP/CP'86 terecht en heeft de AEL bestaansrecht?

21. Reacties van lezers

Our Freedom is our natural right

Offeraar (auteur)   Mr. drs. J.J. v.d. Gulik
Offercode           wart0222
Offerdatum          vrijdag 9 november 2007

Go to previous Epage

Go to Inhoudsopgave: Moord op de vrijheid van het oervolk

Geachte heer van der Gulik,

Met veel belangstelling heb ik uw stuk over (de rechtmatigheid van) een
verbod van politieke partijen in Nederland gelezen, en ik wil daar gaarne op
reageren.

Inhoudelijk kan ik uw stuk echter niet beoordelen omdat u de zaak vanuit een
positiefrechtelijk oogpunt geanalyseerd heeft, terwijl ik de zaken
uitsluitend vanuit een natuurrechtelijk oogpunt bekijk. Wel kan ik een
kritische noot plaatsen bij een aantal opmerkingen die u in de inleiding tot
uw analyse maakt.

Zo is uw uitgangspunt dat Nederland een democratische rechtsstaat is. Dat is
echter onjuist omdat de typische kenmerken van de democratische rechtsstaat
ontbreken. Karakteristiek voor een democratie is namelijk dat:

1. de juridische basis door het natuurrecht gevormd wordt;
2. er sprake is van een scheiding der machten;
3. de burgers volledige zeggenschap/inspraak/invloed hebben op grond van de
vier basisrechten:

a. het recht van vrije verkiezingen (van elke bestuurder en elke
vertegenwoordiger),
b. het recht van terugroeping (van elke gekozene),
c. het recht van referendum,
d. het recht van petitie.

(En de daar logisch van afgeleidde rechten).

Punt 1.
Aan de Nederlandse staat ligt niet het natuurrecht ten grondslag, maar het
positiefrecht. Het positiefrecht nu, dat de legistische basis van elke
dictatuur vormt, heeft niets te maken met Orecht¹ want het is wettenrecht.
De wet is het resultaat van de zuivere wil van de wetgever, zeg maar de
politicus, en daarmee is ze niet meer dan een politieke wilsuiting. Typisch
voor het positiefrecht is dat het de wetgever niet bindt aan een hogere,
objectieve norm (het wijst die zelfs af) en dus is de politicus volkomen
vrij in zijn willen. Maar, zegt het natuurrecht, hij kan wel van alles
willen ... Voeg daarbij zijn mogelijkheid om zijn wil dwingend op te leggen,
dan is het ongeluk geboren. Voorts is wet een algemene regel, waar de
rechter bovendien strikt aan gebonden is en waardoor hij nauwelijks recht
kan doen in het individuele geval. Het positiefrecht is daarmee oppressief
recht dat door de grenzeloze wil bovendien chaos schept: de wet is niet
recht maar krom.

Nederland is dus geen rechtsstaat, maar een wetsstaat.

Punt 2.
Nederland kent de machtenscheiding alleen op papier, in de praktijk
schittert ze door afwezigheid. Er is geen scheiding tussen de uitvoerende en
de wetgevende macht, omdat de partijen die de meerderheid in het parlement
hebben ook de regering vormen, zodat beiden een eenheid vormen, waardoor er
van oppositie voeren geen sprake kan zijn.

Er is geen scheiding tussen uitvoerende en de rechterlijke macht omdat de
eerste de laatste van bindende instructies voorziet. Er is geen scheiding
tussen de wetgevende macht en de rechterlijke macht omdat de eerste de leden
van de laatste aanstelt (gematigde coöptatie is een lachertje).
Verder zijn, op een enkele uitzondering na, alle de leden van de
rechterlijke ook lid van een politieke partij en/of godsdienstig organisatie
hetgeen aan de objectiviteit van de oordelen ook niet echt bijdraagt. De
leden van de rechterlijke rechterlijke macht zijn dus niet onafhankelijk,
niet onpartijdig, niet rechtvaardig en niet kritisch, en de ³recht²spraak in
Nederland hangt dan ook aan elkaar van (opzettelijke) rechterlijke
dwalingen..

Nederland is kan dus geen democratie zijn.

Punt 3.
Er is absoluut geen sprake van enige zeggenschap/inspraak/invloed van de
burgers, want:

a. het recht op vrije verkiezingen is een farce. Één keer in de vier jaar
mogen de burgers wel een kruisje zetten voor de naam van een politicus die
hen volkomen vreemd is: hij komt niet uit hun eigen streek/gemeenschap en ze
kennen hem niet persoonlijk. Ze moeten zich dus laten besturen en
vertegenwoordigen door volstrekt vreemden. Daarbij stemt de kiezer in feite
niet op een persoon, maar op een politieke partij, want de personen op de
kieslijst staan daar niet op eigen titel op, maar als vertegenwoordigers van
een politieke partij. Aan de hand van de kieslijsten wijzen de (winnende)
politieke partijen alle bestuurders en alle vertegenwoordigers aan, waardoor
de burgers het recht om zelf de leiders (staatshoofd, goeverneurs en
burgemeesters) en hun vertegenwoordigers te kiezen onthouden wordt.

b. het recht op terugroeping is niet erkend.

c. het recht op referendum is niet erkend (pogingen tot erkenning worden
gesaboteerd).

d. het recht op petitie is wel erkend, maar elke ontvangen petitie verdwijnt
onmiddellijk in de prullenmand.

In Nederland ligt de macht dus niet bij de burgers, maar bij de politieke
partijen. Dat maakt Nederland tot een particratie (partijendictatuur, een
van de drie vormen waarin de dictatuur zich uit).

De conclusie is dat Nederland geen democratische rechtsstaat is, maar een
particratische wetsstaat.

Uw bewering dat ³Het verbieden van een politieke partij betekent dat naast
de verenigingsvrijheid ook de andere uitingsvrijheden, zoals de vrijheid van
meningsuiting, de vrijheid van betoging en de vrijheid van vergadering
worden beperkt, daar deze uitingsvormen niet meer via de betreffende
politieke partij kunnen plaatsvinden.² treft geen doel.

De burgers kunnen de genoemde uitingsvormen namelijk sowieso niet via de
politieke partijen doen plaatsvinden omdat de partijen met uitsluiting van
alle anderen zelf wel bepalen welke de ³juiste² visie is. Die visie is het
resultaat van de door een partij aangehangen ideologie die in de vorm van
een doctrine op papier is neegelegd en in het partijprogramma tot
uitdrukking komt. De burger kan zich alleen maar wel of niet achter de
ideeën van een partij scharen: Otake it of leave it¹, hetgeen naar de
verkiezingen wordt tot: Otake it, or get used to it¹. Het feit dat slechts
zeer weinig burgers lid zijn van een politieke partij (tendens dalend) is
een belangrijke indicatie dat de partijen volstrekt niet de meningen van de
diverse geledingen binnen de samenleving vertegenwoordigen.

Politieke partijen zijn in feite niets anderes dan ordinaire pressiegroepen
die trachten hun minderheidswil aan de meerderheid op te leggen. Ze
verschillen van andere pressiegroepen daarin dat ze, als ze eenmaal in de
regering zitten, ook daadwerkelijk de macht bezitten om hun wil via
wetgeving dwingend op te leggen. Politieke partijen zijn derhalve alles
behalve democratisch, en willen uit lijfsbehoud van een democratische
staatsvorm dan ook niets weten. Ze hebben zich gewoon de macht die aan de
burgers, de feitelijke eigenaren van hun staat, toekomt onrechtmatig
toegeëigend.

U stelt terecht dat het democratische model erop gericht is iedereen de
mogelijkheid te bieden om te participeren in de democratische processen,
maar in Nederland wordt die mogelijkheid slechts aan een kleine elite, de
topleden van de politieke partijen, geboden. Omdat politieke partijen
participatie van de burgers in het politieke proces niet toestaan,
belemmeren ze het functioneren van dat proces. In feite is er sprake van een
zeer ernstige verstoring van het democratische proces. Om die zwaarwegende
reden geldt in een democratie een absoluut verbod op (het vormen van)
politieke partijen, en in plaats daarvan stellen burgers zich op
persoonlijke titel beschikbaar voor een bestuurs- of
vertegenwoordigersfunctie, en worden zij op grond van hun persoonlijke
merites direct door de burgers vanuit hun midden gekozen; op niet- of slecht
functioneren staat de straf van terugroeping. De afwezigheid van politieke
partijnen is derhalve de voorwaarde voor het kunnen functioneren van de
democratische staatsvorm.

De verenigingsvrijheid en drie andere genoemde vrijheden blijven overigens
gewoon intact, want zo niet dan zou dat een schending opleveren van het
tweede primaire natuurlijke recht (Vrijheid), waar ze van afgeleid zijn.

In een democratie zullen degenen die een politieke partij oprichten, alsmede
de leden ervan, inderdaad vervolgd worden, hoewel niet wegens deelname aan
een criminele organisatie, maar aan een verboden organisatie. Verboden omdat
zij tot doel heeft de democratie te ondermijnen of, erger, omver te werpen.
Maar een voornemen is nog geen misdaad.

We hebben de afgelopen tijd typische voorbeelden gezien van het eigengereid
optreden van de politieke partijen zonder enige steun, laat staan
instemming, van de burgers of zelfs van de eigen achterban. Een sterk
staaltje was wellicht de ommezwaai van de PvdA met betrekking tot het
referendum over het EU hervormingsverdrag. Dat had niets te maken met
ideologie, maar met opportunisme: een mislukte ruilhandel gericht op het
verkrijgen van de eigen zin (ontslagrecht).

Overigens zal het hervormingsverdrag zonder referendum volstrekt geen
rechtsgeldigheid bezitten (en dus niet bindend zijn) omdat
soevereiniteitsoverdracht zonder toestemming van de burgers volstrekt
onrechtmatig is. Het zijn namelijk de burgers die de eigenaren (in
juridische zin) van hun staat, als de verenigingsvorm van een volk, zijn en
niet de regering, die niet meer is als de door de burgers aangewezen
beheerder ervan. Wat nu dreigt te gebeuren is civielrechtelijke gezien
hetzelfde als wanneer de beheerder van een huis dat huis zonder toestemming
van de eigenaar, en achter diens rug om, verkoopt. Het een en ander betekent
tevens dat de uitspraken van het Europese Hof in Straatsburg niet bindend
zijn.

In het velengde van het bovengestelde zijn ook alle andere EU (en VN en
NATO) verdragen ongeldig, omdat hiervoor door burgers, die door deze
verdragen direct geraakt worden, ook nooit toestemming gegeven is.

Als Balkenende zijn depotische zin doordrijft en het verdrag ondertekend, en
hij het parlement zo gek krijgt om het te ratificen), dan zal hij inderdaad
met grote letters de geschiedenis in gaan, maar niet (zoals hij zich dat
zelf voorstelt) als Vader des Vaderlands, maar als Verrader des Vaderlands.

---------------------------------------------------------------------------

Goed meneer van Gullik, ik laat het hier verder bij.

Uitgebreide informatie over het natuurrecht en de democratie kunt u vinden
in mijn eigen werk, getiteld ³Natural Law and Democracy², dat ik bijgesloten
heb (pdf formaat).

Ik ben dit werk in 2003 begonnen toen ik juridisch adviseur van de Schotse
onafhankelijkheidsbeweging werd, vandaar dat het in het Engels en onder mijn
Schotse/Internationale pennaam Robert de Limburgh geschreven is. Het werk is
speciaal geschreven met het doel de leek op een zo begrijpelijk mogelijke
wijze over (de voordelen van) het natuurrecht en de democratie te
informeren. De literatuurlijst verwijst echter ook naar literatuur op
academisch niveau

Het werk bestaat uit twee bestanden, namelijk de feitelijke tekst ³Natural
Law & Democracy² en ³System of Democracy². Het laatste is een
niet-gedetailleerd schema van de staatsorganen in een democratie en hun
onderlinge verhouding. Het werk is nog niet helemaal voltooid, want ik moet
in ieder geval nog een paragraaf over het weergeld invoegen.

Ik kijk met spanning uit naar uw reactie.

Vriendelijke groeten,

Bert
baajt@wish.nl

***

Go to previous Epage

Go to Inhoudsopgave: Moord op de vrijheid van het oervolk