WEBpublication BOOK WART0222 / EPAGE 15 of 103

Moord op de vrijheid van het oervolk

Was het verbod van de NVP/CP'86 terecht en heeft de AEL bestaansrecht?

2.4. Artikel 4 IVUR en het standpunt van de regering

Our Freedom is our natural right

Offeraar (auteur)   Mr. drs. J.J. v.d. Gulik
Offercode           wart0222
Offerdatum          vrijdag 9 november 2007

Go to previous Epage ... Go to next Epage

Go to Inhoudsopgave: Moord op de vrijheid van het oervolk

Artikel 4a IVUR luidt:

'a. strafbaar bij de wet te verklaren het verspreiden, op welke wijze ook, van denkbeelden die zijn gegrond op rassuperioriteit of rassenhaat, aanzetting tot rassendiscriminatie, zomede alle daden van geweld of aanzetting daartoe, die zijn gericht tegen een ras of een groep mensen van een andere huidskleur of etnische afstamming, alsook het verlenen van steun aan tegen bepaalde rassen gerichte activiteiten, waaronder begrepen de financiering daarvan'
(Zie noot 15* Alkema E.A. et al. (1996). Vermande verzameling Nederlandse wetgeving Deel 2. Lelystad: Koninklijke Vermande BV, 1996, blz. 58.).

Artikel 4 b IVUR luidt:

'b. organisaties, alsook georganiseerde en alle andere propaganda-activiteiten die rassendiscriminatie in de hand werken en daartoe aanzetten, onwettig verklaren en te verbieden, en deelneming aan zodanige organisaties of activiteiten als strafbaar bij de wet aan te merken'
(Zie noot 16* Alkema E.A. et al. (1996). Vermande verzameling Nederlandse wetgeving Deel 2. Lelystad: Koninklijke Vermande BV, 1996, blz. 58.).

Tijdens de behandeling van de wetsontwerpen over de artikel 137 c-e Wetboek van Strafrecht (Belediging van bevolkingsgroep, aanzetten tot discriminatie, openbaarmaking discriminerende uitingen), waarmee gevolg werd gegeven aan de verplichtingen op grond van de invoering van het IVUR, nam de Nederlandse regering het volgende standpunt in:

'de mogelijkheid van een onbelemmerde meningsvorming [mocht] niet opgeofferd worden aan een doeltreffende bestrijding van rassendiscriminatie en daarmee verwante verschijnselen. Zij meende echter dat de in artikel 4 van het verdrag (IVUR) opgenomen clausule nu juist de strekking had om de staten te verplichten bij het treffen van hun maatregelen de vrijheid van meningsuiting te eerbiedigen' (TK 1967/68, 9724, nr. 3, blz. 4R)
(Zie noot 17* Rosier, T.E. (1997). Vrijheid van meningsuiting en discriminatie in Nederland en Amerika (diss.). Nijmegen: Ars Aequi Libri, blz. 35.).

Een onbelemmerde meningsvorming stond dus bij de regering voorop en mocht niet worden opgeofferd aan een doeltreffende bestrijding van discriminatie. De 'due regard' clausule in artikel 4 IVUR had volgens de regering juist deze strekking.

***

Go to previous Epage ... Go to next Epage

Go to Inhoudsopgave: Moord op de vrijheid van het oervolk