WEBpublication BOOK WART0273 / EPAGE 3 of 23

Analyse Emancipatie Hindoestanen, man en vrouw, incl. de Holebi

2. Hindoeïsme en emancipatie

serie foto's 23 leeggeschreven bic pennen uit cel CS16 PI Noordsingel, Rotterdam

Offeraar       Dewanand
Offercode      WART0273
Offerdatum     1 november 2012

Go to previous Epage ... Go to next Epage

Go to Inhoudsopgave: Analyse Emancipatie Hindoestanen

Volgens de heilige Hindoeïstische geschriften (vier Veda's) dient elk normaal en gezond mens vier levensfasen te doorlopen o.a.

1. Brahmacharya
In deze levensfase, van nul tot 25 jaar, staan centraal: opvoeding, studie, rijping, disciplinering, groei, kennis en het begrijpen van de Dharma (godsdienstige) plichten, welke bijgebracht worden door een persoonlijke leermeester (een goeroe). Het celibaat dient nageleefd te worden in deze fase, om mentale en geestelijke rijpheid te bereiken.

2. Grihasthashrama
Deze levensfase, vanaf 25 tot 50 jarige leeftijd, staat in het teken van trouwen (griha), werken, nageslacht verwekken en goede daden verrichten voor de zuivering van het eigen karma. Het dienen van de echtgenoot, familie en eigen leefgemeenschap staan centraal, om het voortbestaan van het eigen volk, de eigen cultuur en de Dharmische tradities te garanderen. Deze levensfase is de beste liefdesperiode voor het individu, want dan zijn lichaam, geest, metabolisme en geslachtsorganen er het meest geschikt voor.

3. Vanaprastya
Vanaf het 50ste tot het 75ste levensjaar dient het individu zich geleidelijk aan te bevrijden uit de gevangenschap van de materiële wereld. Bevrijding, geestelijke rijping, en mentale zuivering staan dan centraal. Liefde, seks en behoeften dienen geleidelijk aan verminderd te worden, totdat er geen afhankelijkheid meer bestaat van deze zaken. Onthechting van de wereldse zaken staat dus centraal voor de vanaprastya, die dus steeds minder aan het eigenbelang en egoïstisch genot dient te denken. Ook het verrichten van goede daden is een van de plichten in deze fase, in het belang van de hele leefgemeenschap.

4. Sannyasin
De vanaprastya verandert geleidelijk aan in een sannyasin, zodra de voorbereiding begint om de immateriële wereld binnen te treden, en letterlijk te vergaan. Het lichaam, welke dan gezien wordt als een nutteloos stoffelijk omhulsel, zal immers spoedig teruggegeven worden aan de aarde, zodat het geen zin heeft om er teveel tijd en energie aan te besteden. In deze kluizenaarsfase is het heel belangrijk om samadhi te bereiken, middels vegetarisme, yoga en meditatie. Het op schrift stellen van de eigen wijsheid ten behoeve van latere generaties, behoort ook tot een van de heilige plichten van de sannyasin, die feitelijk geen eigenbelang meer kent en geen egoïstische behoeften meer heeft. De liefde voor het materiële zelf, het eigen ego en het lichaam zijn dan geheel verbannen. Er bestaat alleen zuivere liefde voor de kosmos, de hele mensheid en alle levende wezens op aarde, wat een van de fundamentele vereisten is om samadhi te verwezenlijken.

Bron
webpublication BOOK WART0200 / EPAGE 33 of 45
Liefde in het nieuwe millennium
Update van de Kamasutra

In het zuivere Hindoeïsme werd al altijd de nadruk gelegd op de gelijkwaardigheid van man en vrouw en het respecteren van elkaars behoeften en noden. Het Hindoeïsme is het enige geloof van ons tijdperk dat vrouwelijke godinnen kent, zoals Durga Maata, Laksmi Maata, Saraswati Maata, Kali Maata enz. Ook zijn er heel veel kosmische manvrouw koppels in de Hindoeïstische geschriften, zoals Radha en Krishna, Ram en Sita, Shiw en Shaktie enz. Dus de harmonie en gelijkwaardigheid tussen man en vrouw zijn in het zuivere Hindoeïsme al duizenden jaren oud. In het oude India waren seksuele behoeften van Vedische vrouwen geen taboe en er waren zelfs vrouwen die legaal mochten trouwen met meerdere mannen tegelijkertijd en die werden niet als hoeren of sletten beschouwd. Denk aan Draupadi en Jatila uit de Mahabharata. Het vrouwelijk orgasme was allang bekend in het oude Vedische India en er zijn zelfs bewijzen gevonden dat er vibrators waren (ronde langwerpige vruchten, groenten en shiw lingams) die door religieuze voormannen werden verstrekt aan jonge Hindoe meisjes, om zichzelf te bevredigen. Het oude India was dus al heel modern en geëmancipeerd en seksueel genot was geen taboe. Hindoe jongens kregen goede voeding en trainden, om potent en gezond het huwelijk in te gaan met hun jonge hete Hindoe bruidjes en leerden hen goed en stevig te penetreren, te bevredigen en te bevruchten. Huwelijken waren hierdoor veel stabieler en men respecteerde elkaar. De oudste pornografische en seksuele teksten ter wereld komen uit het Vedische India, dus onze Hindoe voorouders van vele duizenden jaren geleden waren allang modern en hoger ontwikkeld dan de primitieve lage blanken van tegenwoordig. Jezelf minderwaardig voelen tegenover een lange dierlijke blanke heeft dus geen zin meer. Het hele blanke ras is gewoon genetisch gehandicapt door het ontbreken van genen die pigment kunnen aanmaken en is hierom verdoemd om totaal uit te sterven binnen 200 jaar vanaf heden door zelfmoord, uitroeiing, huid kanker en vermenging met hogere en sterkere gepigmenteerde menselijke rassen op aarde en dit is nu al gestart in de hele wereld, als een totale vernietigingsoorlog tegen het blanke ras. Nu al zien wij hoe tientallen miljoenen blanke meisjes lekker seksen met mooie, sterke, grootgeschapen en superieure negers, dus de totale uitroeiing van raszuivere blanken is al heel goed begonnen.

Een typische stelling uit de Vedische teksten is dat rechten ontstaan door plichten binnen het gezin en samenleving. De rolverdeling ontstond door plichten te vervullen als man en vrouw en dit moest in harmonie en overleg geschieden, met respect en zonder geweld of dwang. Doordat men samenleefde volgens het joint familie systeem in hechte gemeenschappen werden zorg en gezins taken overgenomen door familie leden die meehielpen en de vrouw had hierdoor meer vrije tijd voor haarzelf over. Mannen werkten meestal de hele dag buitenshuis en de vrouwen zorgden voor taken binnenshuis, dus de rolverdeling was duidelijk.

Liefde in het zuivere Hindoeïsme is een levenslange verbintenis tussen twee zielen (dus ook gelijkgeslachtelijke, homo, lesbische huwelijk) die voor elkaar gereïncarneerd zijn en die elkaar hebben gevonden en die zich levenslang met elkaar willen verbinden via de Viwaah Sanskar oftewel het Hindoe huwelijk, onvoorwaardelijk. Centraal staan verbondenheid, harmonie en het accepteren van elkaar als gelijkwaardige partners. Helaas kennen veel Hindoestanen het zuivere Hindoeïsme niet meer en misbruiken zij hun partners voor hun eigen egoïstische behoeften, met veel bedrog en leugens. Dit materialisme heeft ervoor gezorgd dat het zuivere Hindoeïsme nu dood is en vergeten en veel Hindoestanen leven als beesten en verwilderde Bounties, zonder enige norm of principe. Het is dus geen wonder dat Hindoestanen nu het hoogste echtscheiding en zelfmoord percentage hebben van Nederland en dat de hele fameuze Hindoecultuur dood en begraven is.

Het is een schande voor Hindoestanen dat primitieve blanken hen nu moeten leren hoe zij moeten emanciperen en hoe zij zich beschaafd moeten gedragen tegenover hun vrouwen. Dit bewijst hoe achterlijk en onderontwikkeld de Hindoestaanse mannen zijn van tegenwoordig en hoe zij zich verlaagd hebben en eerloos leven, zonder enige trots en gevoel van eigenwaarde. Niemand leert de nieuwe generatie Hindoestanen iets meer over het zuivere Hindoeïsme en hierom is alles van Hindoes verdoemd om weggevaagd te worden in Nederland en Suriname. Het Hindoeïsme is een geloof dat alles te bieden heeft aan mannen en vrouwen en het is onze plicht om dit opnieuw te ontdekken en te geloven, tot op het hoogste denkbare niveau en zelfs kosmisch. Hindoes moeten hierom geen blanke beelden meer aanbidden in hun mandirs en hun zelfvertrouwen in ere herstellen. Geen enkele van de miljoenen Hindoe goden is een blanke man, want in Krishnaloka zijn er geen genetisch gehandicapte ongepigmenteerde rassen.

***

Go to previous Epage ... Go to next Epage

Go to Inhoudsopgave: Analyse Emancipatie Hindoestanen